ucuz solcu demiş bana utanmaz
kendini bilmeyen kör değiliz biz
paranın peşinde yoksulu anmaz
elin yakasında kir değiliz biz
yobaza bak destek çıkan çıkana
Oysaki ten çıplaktır
Sararmış yapraklar ardında
Hayal kurarsınız
Olmayacak gün batımı yalnızlıklara…
Arzu hayal yasak mi ki
Herkes kendi yoluna be
İsim benzer size nedir
Herkes kendi yoluna be
Şehvetlerde gözüm yoktur
Gurbet eli mekân tutma
Gel Yusuf’um köye gidek
El kahrı çekilmez oldu
Gel Demet’im köye gidek
Tak etti cana çekilen
Haber izlenimlerim
Bugün anlamlı bir gündü. Anlamlı olduğu kadar anlamaktan, anlamazlıktan gelinen
bir günün izlenimleri kısaca…
Haber saatinde televizyonu açtım. Kravatlı beyler yoğunluktaydı.Haber sunuyorlardı
Bugün kadınlar günüydü ve yüzlerce kanalda kutlanılıyordu..Türk kanallarında haber sunanların hepsi beylerdi.Kadınlar adına toplantılar düzenlemişlerdi.
Halay zurnasız olmaz
Bülbül kafeste uçmaz
O yar gönülsüz konmaz
Zılgıtsız gelin çıkmaz
Kavalın sesine geldim
günaha sevaba aymaz
bu dünya kefene konmaz
neden diye soran olmaz
kefen insanın cebinde
doğayı kirleten odur
Kara tren yar gelmedi
Dumanı tüter dinmedi
Vagonlar sıra dizilmedi
Bu hasretlik nasıl biter
Yarimi beklerim günlerce
Gülizarım beni götür
Kalbime hançer batır
Al da koynunda yatır
Ellerine kına yakmış
Yusuf koşar ardın sıra
Şayet günün birinde
Umutlarına kelepçe vurulursa
Kimliğin farketmez hani
Yaşında önemi yok
Yoldaş
Tükürüğünü yapıştır suratlarına.
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...