Kim bilecek katliamın be Maraş
Canlar can verdiler vatan uğruna
Vicdan sızlamadı zulüm canhıraş
Canlar can verdiler vatan uğruna
Corum kan ağlarken Sivas’ı andı
Sende üç rekât kıldırsan
İnanç uğruna kandırsan
Devrimcilere saldırsan
Cem evlerinde hu çekme
Bilim gider iken aya
Gurbetin kahrı bitmiyor
Gözlerim sende sevdiğim
Tutup başından atmıyor
Özlerim bende sevdiğim
Sıla gözümde tütüyor
Bu sevdaları biz taşıdık
Yüreğimizle fırtınalı rüzgara karşı
Ne kavgalar verdik
Zamanı öldürdük
Umutla
Göz ve ayak olduk
Etekleri kaldırdınız
Açlar gibi saldırdınız
Kara,yeşil doldurdunuz
Bomba düştü Ankara’ya
Cebinize sığmaz para
Veriyim gülüşlerimi
Yanaklarında ışıldat
Sarışın saçlarında
Güneş gibi
Bakışınla sarhoş olurum
Güzel insan bulunmaz dost
Serer canı gönül’e post
Bilinsin bu dememde kast
Yılmaz Güney sevdalısı
…………..Erdem insanın cilası
Öyle uzak sevdiğim ki
Sinemde yazılı ismi
Elif kokan dilleri var
Seller ile çağlasa da
İki gözüm ağlasa da
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...