Yusuf Ter Şiirleri - Şair Yusuf Ter

can cana,
hasret kalırsa
bu can seni arzular
alev alev yanarsa
sensiz ne kıymeti kaldı...

Gamzeli yanakları naz eder
Ela gözlerine sürmeler çeker
Gülüşün derdimi alıp da gider
Saridir saçların Kara kaşların

Kız Başak küsme bana gel nolur

Gecenin karanlığında
Her yer boğaz ışığında
Uykudan uyandığında
Peri bacasına benzer

Gezdim dolaştım ben köyü

Tiyatro-Tek Perde/Duvarın Sesi
DEKOR

Bir cezaevi koğuşu. (ranza da konulabilir, pano ile de o görüntü sağlanabilir)

SAHNE DÜZENİ

I


Uzanırsın yatağına sere serpe
Gözlerin eksen çizer
Gök kubbedir kirpik altların

Bir gün değişecek mutlak bu düzen
Kar kalmaz yanına yaptığı eza
Bitecektir elbet ezilen ezen
Elbette alacak hainler hiza

Herkes kabullenip sol düşünceyi

Gençler anlaşmışlardı birbirleriyle.. çok seviyorlar, sevgilerini gizlemeden
ulu orta kuşlar gibi sevişerek gösteriyorlardı. İki aileden uzak yerlerde, kuytularda
buluşup vakit geçiriyorlardı. Ailelerin bu ilişkiye izin vermeyeceklerini düşünüyorlardı. Dostları, arkadaşları biliyorlardı bu aşkı ve birbirlerine olan bağlılıklarını.
Kesin karar verip,daha fazla uzatmadan ailelerine açmaları gerekiyordu bunu.
Ada ile Eda, aile içinde kendilerine en yakın gördükleri babalarına açmaya karar verdiler, aşklarını.İkisinin de babası ile arkadaş gibi samimiyetleri vardı çünkü..

Zümrüt gözlerle bakan
Alaz dudakların
Öfkeli merhametsiz
Öldürecek yarından yakın

Zümrüt gözlerin uyuyacak

Takvimlerin bir nisanı
Siverek’te doğdu Yılmaz
Çirkin kral oldu sanı
Sinemaya değdi Yılmaz

Ömürden güller derledim
Güllerle yarış gülüm
Çiçekleri sana verdim
Sevdalarla barış gülüm

Yeni yılda dostla barışsan