Köylerde büyüdük ayağı yalın
Elimizi koyduk altına salın
Bağrı güne açık yüzü ak alın
Böyle bir hayattan süzülüp geldik
Dikenler üstünde yürüdük gezdik
Kast etme gün öldürmeye
Zaman ayır okumaya
Kumarla ömrün bitirme
Zaman ayır okumaya
Avaredir el burunda
Hayran kaldım Sevda sana
Uzat elin dokun bana
Çok susadım bir yudum su
İçir bana kana kana
Çarptın beni bir bakışta
Boynuna ip takmış cellat
Bir değil hemi de kat, kat
Vatan nedir? Ulus nedir?
Şu zalimlere bir anlat
Çeşme oldu akıyor hep gözleri
Testisi kırılmış kaldı elinde
Saclarını öpsem yanak gücenir
Bastırmış acı kalmış gönlünde
Kavgalarda bulun beni
Karanlık sokakların
Kan kokan havasında
Gazetelerin altında
Ceza evlerinde bulun beni
Seve, seve ölümüne gidiyor
İşkence gördükce haykırıyordu
Ezilen halklara selam ediyor
Birleşin diyerek bağırıyordu
İnandığı dünya için savaştı
kuzuyu sever koşturur
onun yanında hoş durur
tam bir orduya baş durur
ah bu Suphi vah bu Suphi
yaramazlık işi güçü
EDEBİYAT ÇEVRELERİ, ŞİİRDE UMUT VAAT EDEN BİR HAREKETLİLİK OLDUĞU GÖRÜŞÜNDE.
Türk şiiri yükselişte
Türk şiiri, bugünlerde, her zamankinden farklı, umut vaat eden 'adı konmamış' bir hareketlilik içinde. Şiirdeki bu son dalganın kaynaklarını, nasıl bir yol izlediğini ve neyi müjdelediğini Milliyet kitap okurları için araştırdık.
SEMA ASLAN
İlçemiz Kozaklı’da olan kütüphanemizde yeteri kadar kitap bulunmamaktadır.
Bu nedenle kampanya başlatmış bulunuyoruz. Duyarlı halkımızı bu kampanyaya
davet ediyoruz.
Adresi aşağıda belirtilmiştir. Göndereceğiniz her bir kitap çocuklarımıza birer ışık olacaktır…
Kozaklı Kütüphanesine kitaplarınızı bekliyoruz.
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...