Yusuf Ter Şiirleri - Şair Yusuf Ter

Füze kalkanına karşı duranı
Ey vatandaş suçlu diye kınadın
Görmedin sen çocuklara vuranı
Ey vatandaş eylemleri kınadın
… ABD’ye kul olmak mı muradın

Gönül bize sevda verdi
Sevda gündüz gelmez
Gece düşüme girdi
Gönül bana sevda verdi

Gönül bize sevda verdi

Genç kız hayata dolu, dolu bakıyor, yaşama anlam katmaya çalışıyordu. Doğayla baş başa olmayı seviyordu. Bunun içinde oturduğu yere yakın olan bir tepe vardı, o tepe genç kızın hayallerini süslüyordu.
Haftada en az 3 gün bu tepeye gelip hayallerini anlatıyor rüzgara, dağlara ve ağaçlara konuşuyordu.... Bu sırada büyük duygular yaşıyor ve gözleri buğulanıyor, kirpikleri yapışıyor, yapışan kirpikleri demir parmaklıkları andırıyordu.
Genç kız, tepede, bu derin duygular içinde, kıvrılıp bağdaş kurup oturuyordu. Ellerini yumuşak zemine dokundurur gibi, parmaklarının uçlarıyla yeşil otları okşuyordu. Bu davranış soncunda çok mutlu oluyor ve bedeninde ki stresi atıyordu. Böylece zamanın nasıl geçtiğini bilemiyordu. Çünkü, derin duygular içinde zaman hızla akıp gidiyordu.
Genç kız, bir gün, yine koşarak tepeye tam yaklaşıyordu ki, bir delikanlı o tepede dolaşıyordu. Çok sevdiği tepeyi, demek ki başkaları da seviyordu. Aslında, bu onu biraz üzdü. Çünkü onu kendisinden başka daha çok seven olamazdı. Bundan dolayı da yüzünü ekşiterek; sanki elinden oyuncağı alınmış bir çocuk gibi hüzünlü mutsuz adımlarla tepeye doğru ilerledi. Orada bulunan gence yaklaştı gence. Onu içinde kovmak geldi, burası benim der gibi kızgın yüz ifadesiyle tepenin başına vardı.
Genç adam, yavaşça boynunu döndürerek ayak seslerinin geldiği yöne baktı ve umursamaz bir tavırla uzaklara, kaldığı yerden devam edermiş gibi dağlara, ağaçlara yüzünü döndü. Öten kuş seslerini dinliyordu. Ayak seslerinin iyice yanına yaklaştığını fark ettiği halde, Bu güzel duyguyu dinlemeyi bozma dercesine, yanına gelen kişiyle hiç ilgilenmedi. Genç kız da bu durumu gördü ve hiç seslenmedi, ses çıkarmadı, o anı bozmak istemedi.
Kendiside genç delikanlı gibi durup her zaman yaptığını yapacaktıki; genç delikanlı; Sizi devamlı burada görüyorum. Uzaklara bakıyorsunuz. Yalnız geliyorsunuz, burası huzur veriyor değil mi? İnsanın en huzur ve güven duyduğu, baş başa kaldığı yer burası olması gerek dedi.

Dağlara karlarda yağdı
Gerillalar söyler devrim
Arılar unuttu çiçeği
Gerillalar söyler devrim

Gör o göz yaşı mutluluk

Şaşkın şaşkın etrafına bakarsın
Söyle bana birinimi ararsın
Alay edip gülüşüne çok kızdım
Yüzümü görmeden nere gidersin

Anılar aklıma düştü de susar

dostluğa aldandım
içim yanar
hançer olup ciğerime saplandı
kanar içimde

başımda ağardı saçlarım

Çığlar hiç bu kadar sert kopmamıştı
Delikanlı, uyuyan halk uyansın
Bu durumu gören medya da şaştı
Delikanlı, uyuyan halk uyansın

Karşıyaka bu yıl dolup da taştı

Bizim Çocuklar

Yedi sekiz yaşlarında bir kız çocuğu.Bununla da kalmayıp iki kişinin bu dayak ve işkence yüzünden öldüğünü okudum.
Nerede, nasıl yaşıyoruz, neyi sorguluyoruz ki? Tepkisiz, olana bitene uzaktan bakan, ekmek kavgasına düşmüş insanlar; çevreden ve yaşamdan kopuk bir yaşamın içinde gidip, geliyorlar. Gözleri açıldığında da bir şeyler çoktan olmuş bitmiş oluyor..Bunlar olurken de yine birilerinin vicdan hesabı yapıp, ben vicdana geldim demesini mi beklemek kalıyor

İçimizdeki çürükleri nasıl temizleyeceğiz. Bu vurdum duymazlıkla mı? İlgili yerlere şikayet etmeden hep korkak yaşayarak mı? Bana dokunmayan bin yaşasın..Padişahım, sen çok yaşa naralarıyla mı?

Bir gün kalkıp geleceğim
Bornova; lı güzel Ebru
Belki senin olacağım
Bornova; lı güzel Ebru

Karıştırdım dünü, günü

Eğilmedi başı dik duruşuyla
İşte onun adı Edip Akbayram
Protest müziği, sol görüşüyle
İşte onun adı Edip Akbayram

Akbayram, Akbayram, Edip Akbayram