Bir Akşamın ışığın da, mavisini boğuyor deniz
Ve Karanlıklar tükürüyor yalnız banklara...
Aynı dudağın tiryakileriydik
Aynı ciğerin veremleri
İklim iklim olsa şimdi
Hala duruyor mudur sabahlarımı ıslatan balkon
mavi gibi geliyorsun,
İçine girsem kırmızı sanki,
Dışımda kalsan yeşil...
Ismin ne bilmeliyiz,
Dudakların hangi resim,
Çiçek kadar karanlık günler,
Kurak bir iklim kadar ıslak
Cumbalı bir balkon korkuluğunun ardın da ki,
Sardunya kadar güzelsin sen...
Seni koklamak,
bir dağın yalnızlığında çamların iğnesi,
nefesime batıp, ordan kalbimi genişleten,
kalbimin içinden,
durmaksızın çağlayanlar, ırmaklar akıtan, yataksız, arsız,
bir nehir...
Senden gitti şiirler,
Belki yolunu şaşırdı,
Belki de buldu,
Ama senden gitti şiirler,
Anlamlarım olsun istedim hep ben,
Liman da kalan, el sallamaları gibiyim giden gemilerin,
Lacivert hüzünlerim var,
Lacivert göz yaşlarım,
Ve lacivert dalga köpüklerim
Giden her gemi gibi, senin de ardın dönük lacivert Limana
Kirece boyansın ağzımın dört duvarı,
Kireçle yıkansın siyah harflerim,
Ancak o zaman ölür,
Kirli kelimelerim!
Kırk yıllık kırık kalmış hatırlar,
yazılmadan yarım kalmış satırlar,
unutanlar unuttuklarını,
belki bir gün hatırlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!