Ne dostluk ne dayanışma kalmış,
Akraba akrabaya el olmuş.
Köyüm kötülük yurduna dönmüş,
İçi nefret kokan insanları gördüm.
Çocukluğumun geçtiği bozkırda,
Hayalde düşte gezersin,
Kınalı sarı gelin nerdesin.
Beni dertten derde salarsın,
Ay yüzlü, Nazlı gelin.
Çeşme başında bakarsın,
Oturup derdimi, anlattım sana,
Gül gibi boynunu büktün yana.
Olur, olmaz, sözler ettin bana,
Ne diyeyim, suç sende.
Vurdun beni, yerden yere,
Yokmuş sende asalet,
Yaptığın tümden rezalet.
Yaşayacaksın bir gün sefalet,
Sen bu canı hiç sevmemişsin.
Seven sevdasına böylemi yapar?
On beş Temmuzla sırrın çözüldü,
Tarihe kara leke olarak yazıldı.
Ülkemden; kökün kazıldı,
Seni hain nankör.
Papanın birinci kardinal-isin,
Ömrümün yeşil baharında,
Çiçek açmış dağlarında,
Gülleri saçılmış bağlarında,
Kokanı da var, tozanıda var.
Ne güzel tasarlamış yaradan kâinatı,
Tarlası, ekini, tohumu değişmiş,
Baharı yazı kışı değişmiş,
Genci, arkadaşı, dostu değişmiş,
Uzun zamandır görmemiştim köyümü.
Yapılan iyilikler nerede? Yok olmuş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!