Yusuf Aktaşçı Şiirleri - Şair Yusuf Aktaşçı

Ters yüz et pijamanın ceplerini
Görsün bıçkın abiler
Meteliğe atılan kurşun kaç paraymış Döşündeki çöküğü görünce
Darbe mi yedin evlat demişti filmine bakan hekim
Ne bilsindi garibim
Kopillikten beridir okey masasının köşesinde pusuya yattığını

Çiçeğim merhaba
Şu yanaklarının pembeliği nedir
Güneşten mi utandın
Topraktan dirilmenin mutluluğu mu yoksa
Karın doyurmayacak bir iki lafım var sana
İşte bak, bu şimşek çakan gece diyen olmayacak

Hepimizi tanıyorum
Organiğiz diye ete kemiğe bürümek istiyoruz herşeyi
Noktanın tanımına uyan gökdelenler
Metal yorgunluğuna teslim götürgeçler
Alfabede harf bırakmayıp, hayır beklenen kuşaklar
Yorulduğu doğrudur etin, metalin ve betonun

Deniz'in bağrından buharlaşan öğütlerdir bunlar
Mezar taşıma ismimi yazmaya gerek yok
Kiminiz er kişi kiminiz hatun kişi desin
Her kişi niyetine koyun adımı

Gıcırtısı yağlanınca kesilen kapıya anahtar olmayın

Ertelenmiş yaşamların sabrını diledin mi hiç
Gölgelerde için için ağlamaktır hiç

Sevgiyi teraziyle ölçtün mü hiç
Kefelere zıttını bile koyamamaktır hiç

Bazı konular zor değişir
Bazı kitaplarla da vurulmaz kara sineklere
Yüzleşmek en derinimdeki morluklarla
Kavgam yok, sadece bir kum torbasıyım
Dayağını yerim aşkının, ağır sıkletinden
Kuşak farkı önemli değil, beyaz kalayım

Huni kıtlığı yaşıyor memleket
Stoklar sıfırda, fiyatlar felaket
Sarı kız bile yanında pul oldu
Ağanın küpü doldukça doldu
Bire aldı bine sattı
Yetmedi bir de süte su kattı

Umut tükenince zihinde
"Güneş doğacak, enseyi karartma" demeli
Vazgeçmediğinin kapısını tıklatmaya
Parmak uçlarında zerresi de olsa kalmalı
Gecelerin karartısında yol gösteren
Yürekte bir kandil ışığı da olmalı

Kara bulutlar dağılır demişlerdi
Halbuki sıfırın altındaydım
Çok doluydum akşamdan
Dışarı çıkacağımı söylemiştim ajanslara
Aniden eli belinde motifli araçlar süslemişti sokakları
Ceviz büyüklüğünde dökülmüştü gözyaşlarım

Her renk senden izin ister, gökkuşağına ait olmak için
Kahkaha attıran en şen fıkralar, izin ister gülümsemenden
lsıtamaz güneş dünyayı, izin ister gönlünün sıcaklığından
Kırma onları ki ebruli tebessümlerin eritsin bedenimi

Aşk yolcusu bilmez suyun yolunu, bırak yunsun çeşmende