Yusuf Akkaya Şiirleri - Şair Yusuf Akkaya

Değişmem dünyayı saçının teline,
Sen benim için çok kıymetlisin.
Aldırma, el-alem gelsede üstüne,
Sen en nadide mücevherimsin.

Adını düşürmem güzelim dilimden,

Yüce Allah (c.c) Muhammed’in (s.a.v) nurunu yarattı ilk önce,
Sonra “Kün” emrini verdi, alemler oluverdi hemen.
Hakk aşkı ile dolan gönüller başladı söylemeye:
Sevdiğine sevgisini söylerse sevap alır SEVEN.

Adem (a.s) Havva’yı görür görmez vuruldu can-ı gönülden,

Yüreğin sevgimle dolduğunda,
Gözlerinde kaybolmak isterim.
Ömrümü veririm bu uğurda,
Al canım, senin olsun SEVGİLİM.

Sensiz bir anım geçsin istemem,

Neredeyse hiçbir farkımız yok
Cep harçlığımızı bile bölüşürüz
Yol parası sorun olmaz aramızda
Her yere beraber gideriz
Yeriz içeriz eğleniriz
Hep güzel şeylerden bahsederiz

İmanının yarısını kurtarmak için,
Oğlum bir an önce evlenmelisin,
Günahlara, haramlara dalmamak için,
Fırsat bulup, hemen evlenmelisin.

Yüce Allah günahlardan seni korusun,

Çocuktum!
Ele avuca sığmıyordum,
Türlü oyunlar oynuyordum,
Akşam olunca annem gibi
Bende yolunu gözlüyordum…

İlk ağladığım şehir,
Hasretim canım Kars’ım,
Ve ilk güldüğüm şehir,
Serhatsın canım Kars’ım.

Serin akan çayına,

Askerlik aynı gurbet gibidir
Serttir soğuktur,
Yakıcıdır yıkıcıdır
Bazen de öğretici
Bazen sevgiliye duyulan hasret
Bazen yuvaya duyulan özlem

Engin dağların doruğunda uçan kartallar misali,
Kendimi salıp rüzgarlara, kanat çırpmak istiyorum,
Acıları, gözyaşlarını ve unutarak her şeyi,
Yalnız senin ismin dilimde, sana varmak istiyorum.

Nefis, şeytan, şehvet pusuda, günaha davet ediyor,

Koskoca bir şirkete genel müdür olmuştu.
Randevusuna yetişebilmek için acele ediyordu.
Kırmızı ışığa takılınca beklemek zorunda kaldı.
O esnada, yol kenarından iki yavrucak,
Adeta fırlarcasına arabanın yanında bittiler.
Birisi, abi ne olur bir selpak alıver, diye yalvarıyor;