Hüzünlü bir ağıttır Kadim Kentimiz.
Ayrı olsa da meşrebimiz ve fikrimiz,
Memleket sevdası olmalıdır zikrimiz.
Kamber'ın kaşiyem men
Gebol, corti aşiyem men
Hemmal Haso'nun belindeki ipi
Rahva Ovasındaki ayaz ve tipi
Dideban Dağının dumaniyem men.
Hak bir can vermiş sakın hor kullanma.
Yalana başvurup yalana bel bağlama.
Üç günlük dünya için boş yere ağlama.
Kadir Mevlam mutlak tutar elinden.
Sükürsüz, fikirsiz yola çıkma sakın.
Her düştüğünde
Kalk ve doğrul
Umudunu kaybetme
Umut ile yoğrul
En uzun gecenin sonunda
Aydınlık bir sabah bekler
Çocukluğumuzun üzerine kar yağardı
Sabah akşam evlerde sobalar yanardı
O zamanlar henüz ayrı değildi sofralar
Bir kardelen çiçeği gibi,
Azimli ve cüretkâr,
Yılmadan, usanmadan,
Karlarda dik duracaksın.
Bahara giden yolda,
Yeni bir başlangıç,
Çocukluğumuzun üzerine kar yağardı.
Ama biz hiç üşümezdik.
Soğuktan çatlasa da ellerimiz,
Sımsıcaktı yüreğimiz.
Hem karın en çok yakıştığı,
Memleketin çocuklarıydık biz.
Kar yağardı Bitlis'e
Aşılmaz olurdu yokuşlar
Sığınacak yer arardı
Yuvasız garip kuşlar
Taş evler küçük, sıcacık
Mahşer günü bakılmaz yaşına
Kalacaksın üryan bir tek başına.
Kaçacak o gün birbirinden herkes.
Ne ana baba, ne tanıdık bir nefes.
Bir dehşetli gün ki yüreklerde ah.
Bir şiirin en güzel mısrası olup
Yazılmak istedim sana.
Kara gözlerinle yaktın beni.
Genç yaşımda kıydın bana.
Bir türkünün en can alıcı yerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!