Yunus Öndoğan Şiirleri - Şair Yunus Öndoğan

Allah'tan gayrısına eğmedin başını.
Savundun vatanın toprağını taşını.

Hak yeme, hak yedirme,
Başın asla öne eğdirme.
Haklıya toz değdirme,
Hak yolundan ayrılma.

Kimseyi küçük görme,

Herkesi yazmışlar, dost defterine
Bizi orta yerde, nâçar bırakmışlar
Yazılanlar ermiş, hep muradına
Bizim arzumuzu, dar-a asmışlar

Sahur vaktinde herkes kalkardı,
Uykulu gözlerle sofraya bakardı.
TRT 1'de Aliş ile Zeynep oynardı,
Ne güzeldi Hamtus'da Ramazan.

HAMTUS MAHALLESİ'NE

Küçücük bir mahalleydi
Ama sanki
Dünyaları sığdırmıştı içine
Her köşesinde

Dumanı tütmüyor isli sobanın.
Hakkı çalınır dağdaki çobanın.
Bilip de susan namert ozanın.
Dilleri lal olsun Hasan Emmi.

HA SEN HA BİR ÖLÜ FARK EDER Mİ?

Kardeşlik tohumu ekemezsen
Bir garibin yükünü çekemezsen.
İnsanlık elbisesi dikemezsen.
Ha sen ha bir ölü fark eder mi?

Ne gelir bilemem kaderde paydan
Haberim yok artık seneden aydan
Mavi demlikteki gül kokulu çaydan
Duvardaki resminle içtik dün gece
Hasretin az da olsa dindi böylece...
Yunus ÖNDOĞAN

Hasretin adıdır Bitlis
Anne baba kokusudur
Gençliktir, çocukluktur
Hiç bitmeyen
Güzel bir rüyadır Bitlis...

~HASTANE DUVARLARI~

Nice umutlara ve acılara şahitlik eder.
Gölgesinde binbir sevinç, binbir keder.
Dillerde tek hece Allah bize yeter.
Nicelerini ağırladı hastane duvarları.