Kara bulutlar dağılır, bir gün
Açar yine, güneşimiz bizim
Masmavi derinliğinde, göğün
Süzülür kartal gibi, başımız bizim
Zincir vurulmaz, umudumuza
Denizi olmayan şehir
Seninle yaşarken
Belki bir vapurun güvertesinden
Martılara simit atamadık
Ya da efkar bastığında
Tek bir insana faidesi dokunmaz
Kitap olsa önsözü okunmaz
Tek bir Allah'ın kulunu beğenmez
Dev aynasında görür kendini.
Kimini gördüm Habil'in düştüğü yerde
Kimi zorbalıkta Kabil'den daha ilerde
Kimini gördüm ezelden giriftar derde
Cennet de sende, cehennemde
Şeytan da sende, Adem'de
Yaşadığın her an, her demde
Doğruluktan ayrılma evlat
Doğruluktur servetimiz, varımız
İnsanca yaşamaktır şiarımız
İlim irfana dönüktür didârımız
Cehaleti yere vuranlardanız
Namerde olmaz eyvallahımız
Canında can olmalı dost dediğin.
Ayrı gitmemeli yediğin ve içtiğin.
Uğruna bir değil bin can verdiğin
Kardeş gibi olmalı dostum dediğin.
Allah'ım dert verip derman aratma.
Bizi hiç bir yerde yalancı çıkartma.
Ruz-i mahşerde yüzümüzü karartma.
Engin rahmetinden mahrum bırakma.
Allah'ım dertlilere lütfunla kıl derman.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!