Pek kalabalık arasına karışmaz idim
Kendi kendime konuşur ahbablık eder idim
Bir dost denk geldi oturur iken kendim
Alemi cihanı gör, gel benimle dedi
İnsan insana dostmuş vallahi ondan dinledim
Bilir misin, şiir değildir yazdığım
Hayattan ve senden aldığım intikam
Söze dökülmesidir acılarımın
Kadere karşı işlediğim katliyam
Bu gece bende değildi aklım
Dilimde sabaha kadar ismini sayıkladım
Bembeyaz sayfalara seni karaladım
Aşkım...
Sabaha yakın rüzgâr olup estim
Papatyaları eker
Ne koparır ne biçer
Acıyı kalbe gömer
İyiler basit sever
Vazgeçemeden bekler
Attığım her adımda
Gözyaşı bıraktım ardımda
Bir gün peşimden gelirsin diye
Acılardan iz bıraktım kaldırımda
" Ne güzel zamansın sonsuza dek akıp giden"
Dedi. Kadın
" Sen yanımda ol sonsuza dek zaman dursun"
Dedi. Adam
Kalem var aşkı yazar
Kalem var kin kusar
Kalem var inattır susar
Şairine göre hal rol alır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!