Neden insan yırtık pırtık pantolon giyer
Giyince bulutlara mı çıkar nereye gider ?
Merak bu ya, bir gün takip ettiğim, oydu
Gitti şeytanın eline elini koydu,
"Nasıl! güzel rezil olmuş muyum ?" diyordu
Bir kitap okudum, harfleri gördüm,
sıra, sıra, ışık, ışık dizilmişlerdi,
Seherde, kuşları gördüm,
kanatları sırtını sarıyordu
Üşümüş dünyamın yokuşlarında,
Şu kısılan sesimi açın bulutlar.
Ne arar ne bulur yâd elin ufuklarında,
Şu yorgun gözlere sorun bulutlar.
böyle bayram nasıl oldu bilemem
kızıma oğluma elim süremem
gözüm de incinir bir şey diyemem
yakınlar salgında ne çeker imiş
her bayram sabahı ona giderdim
Atam dedem burda yaşar
Kara toprağın süsüyüm
O candır canla dolar taşar
Bu toprağın köylüsüyüm
Pizza bizden değil zahar
Hızla zaman, geçiyor zihnimizden
Kayan yıldız gider, bir daha gelmez
Namazsız kalan bu ağır yürekten
karanlık doğar, yüzün güldürmez
Şu paramparça allak bullak hayatın
balıklar için
düşünme kap yiyecekler
oltanın ucunda
nereden bilsinler
bir çekimlik /çıkımlık canları kaldığını
ballı böceği tatmadan
Önce adalet ekmeğimizi bozdular
bozuldu sonra aklımızın dokusu
Sardı vücut şehrimizi açlık korkusu
Gitti sımsıcak ekmeğimizin kokusu
Bağrımıza bıraktılar sırtlanları
Fincana koymuşlar ince belli çayımı
Yavaş yavaş duman çıkar serinden
Bırak kalsın görme dokunma payımı
Uzak olsun çayım bardak demirden
Omuzunda bir düşünce akadurur çay
Zaman çığ gibi düşmekte üstümüze
Yetiş ey cemre duy kalbimizin ahını
Zulmet karanlığı çıkmakta önümüze
Aydınlığınla göster geleceğin mahını
Acılar dilimize türküler düşürmeden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!