Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Çözdüm hayatın sırrını
kendimi arayıp sordum
bu gün yine bir tenhada
karşılaştım kendimle ben
bir arpa boyu sanmıştım
katettiğim yolları hep

Elimi suya daldırıp yüzdürdüm kâğıttan kayığımızı
sen bir yana düştün ben bir yana
buzdağına çarpmıştık

tek sağ kalan
şiirimizdi yüzen suda

Ürkek adımlarımız yollarda kaldı
Toplayamadık yemişleri dallarda kaldı
Uyanışlar aldatıcıydı uykular aldı
Yola çıktık ama tüm varlığımızla
Tuzakta kaldık

Bayraklarla donattık havai fişek attık
sevinç neşe coşku dolu yurdun her yanı
adı cumhuriyettir bu cumhurun bayramı
çoluk çocuk büyük küçük elele halk bir bütün
bu bayramı hakkımızla kazandık biz o gün
türküler bizim marşlar bizim bu coşku bizim

Bir yerlerden tanıyorum; ben, beni...
Kendim gibiyim kendim;
Hilafım yok.

Rastlıyorum çok kere kendime aynalarda;
Ama ben, bu ben değilim...

A bülbülüm gülün alına can mı dayanır
çileyip dursan da sabah akşam kim inanır

a bülbül hevesteyim ben yarime hastayım
güftesiz kaldıysam da güftesiz de besteyim

Her gün daha tenha
tenhalaşınca gün doğar mene
diyir 'mene aşığsan'

Üftade köynüm ki kumru'm
Laleveş- söz mü kumru da

Antolojideki öğretmenlerimizin şahsında, yurtta ve yurt dışındaki bütün cefakar öğretmenlerimizin, öğretmenler haftasını içtenlikle kutluyorum...

Her konuda önder olan, okumayı teşvik eden, ilk öğretmen Atatürkümüzün ruhu şad olsun...

Bu ulvi meslek sahipleri öğretmenlerimizin, daha iyi şartlarda müreffeh yaşamalarını diliyorum...

J est senden gelince
e lim mahkum

t aklar kurdum geçeceğin her sokağın başına
a şk ile bekliyorum
i çimi ısıtan gülüşünle gel

Bir küçük kız gülüşünü unutmuştu
papatya tarlasında
kâğıda çizdiği çöpten bebeği
ölen minik kedisini yanyana gömdü
eliyle toprağı tümsekleyerek mırıl mırıl sessiz
bir dua eşliğinde