Yolcu Yol Şiirleri - Şair Yolcu Yol

Yağmurlu bugün buralar.
Özlemin selinde kaybettim kendimi her zaman ki gibi.
Etrafım ateş çemberi.
Yolum hüzün.
Son durak ölüm.

Yalandan ve hileden ne kadar uzak tutarsan kendini,
Yalancı ve hilekârlar uğramaz semtine.
Sen yalancıysan, sana söylenen yalanda da niye diye sorgulamayacaksın.
Çünkü; ne edersen kendine,
Edersin kendi kendine.

Yalansız olmalı her şey.
Saf ve sade.
Tertemiz kalmalı.
Dostlukta sevda da.
Bir girdi mi kurt içine.
Temizlenmesi ömür sürer.

Ne yapsam aklımda hep sen varsın.
Umursamaz tavırlar takınsam da boynumu büküp ağlasam da.
Sevmeyişine yürek dağlasam da..
Hep Sen varsın her zaman aklımda..
Geceleri kapı sesiyle irkilir yüreğim..
Sevgiden yoksun perişan halim...

Gözleriniz sizi yanılta bilir, kulaklarınız da.
Bir işin aslını öğrenmeden peşin hüküm vermeyin.
Yanılırsanız, kaybedersiniz.
Kaybetmekte her iki tarafa zarar verir.

Yine uyku tutmadı her gece olduğu gibi..
Gitmek ve kalmak arasında kalmış yaşıyorum işte.
Yaşamak denirse şayet buna..

Sahi nedir yaşamak dediğin !
Bazen boşlukta öylesine bakmak uzaklara.

Öyle bir başlangıç yapmalı ki insan hayata
Güldüğünde de ağladığında da hep yaşama tutulmalı,
Öyle sevmeli ki insan;
Sevdiğinin gözüne baktığında Dünyanın en mutlu insanı olmalı
Yaşamalı.
Yaşatmalı.

Yazmak kafiyeli iki kelimeyi bir araya getirmek değil aslında.
Yazmak!
Yaşamak.
Yazmak!
Yaşatmak.
Yazmak!

Kurduğum tüm umutlarımın tek şahidiydi yazdıklarım.
Her günüm yeni bir başlangıçtı sanki hayata.
Ve aşk diye başlıyorum satırlarıma.
Her hecesinde adın yazılıyor dudaklarıma.
Yaza bildiğim kadar yazıyorum.
Şimdi sen diye başlıyorum satırlarıma.

Bir gece daha geçiyor ve bir gün daha bitiyor ömürden.
Yine yoksun.
Yine hayaline sarılıp mehtaba baka kalacak gözlerim.
Sözlerim kulağına seni sevdiğimi fısıldayacak ve sen yine duymazdan geleceksin yakarışımı.

Biliyor musun.