Yılmaz Aybar Şiirleri - Şair Yılmaz Aybar

Kardır, ince ince tozarak yağar,
Yağar da şaşıran dallar üstüne
Buzul çiçekleri dizerek yağar
Sarılar, pembeler, allar üstüne.

Kardır, lâpa lâpa düşerek yağar,

Düşmüşüm talihin tuzaklarına
Köklerinden kopup gitmiş ağacım
Savrulmuşum yaban topraklarına
Hasretlerle yanıp tütmüş ağacım

Bir insan düşünün ki
Suç işlediği değil
İşlemeye hazırlandığı kanıtlanmıştır
O insan gözaltına alınır
Tutuklanır
Ve mahkemeye çıkarılır

Tanrı din din bölünmüş
Dinler mezhep mezhep
Birlik beraberlik yerine
Ayrılık gayrılığa gidilmiş hep

Günden güne daha da çok hızlanan
Bu küresel gidiş belki duracak,
Belirse bir rahmet ufkun ucundan
Çok geçmeden her yöreye varacak.

Yol var derler kalpten kalbe
Gel o yolda buluşalım
Bencileyin sevmelere
Hazır ol da buluşalım

Ne eylesem,nasıl etsem,peşimde,
Götürüp denize atsam,peşimde.



Karşılıksız seven âşık mı nedir?

Bunlar Atatürk’ü sevmezler de,
Peygamber’i sanki pek mi sever,
Pek mi dinlerler?
O peygamber tarafından ki
Neler denmiştir neler:

Yakında yeni Cumhurbaşkanı seçilecek ya,
Şimdi birilerinin ağzında şu lâf dolaşıyor:
“RTE şaibeden arınırsa aday olabilir.”
Peki ama hangi şaibeden?
Şaibeleri o kadar çok ki!
Galiba 17 Aralık şaibesinden ne zaman arınırsa

Sağduyusuz sağcılar ile destekçileri
Solculuğa öyle çok çanak tutuyorlar ki,
Sosyalizmin dünyada adı bile yok olsa
Bunlar onu yeniden var ederler vallahi.

‘Nerden çıkarıyorsun? ’ diye sormayın sakın,