Yılmaz Aybar Şiirleri - Şair Yılmaz Aybar

Atatürk diye diye
Ölümünden bu yana
Atatürk’süz Türkiye
Çıkardılar ortaya.

Oy delisi özlerle,

Vâde dolup ömür olunca tamam
Ne banka hesabı, ne han, ne hamam,
Bir şiir kalacak bizden geriye.

Acı-tatlı-ekşi-buruk bir şiir
Tıpkı hayat gibi, hayata dair

Bir kefeni yırtıştır, bir doğuştur yeniden
Uzun kışlardan sonra bozkıra gelen bahar,
Sanırsın ki toprakta mucizedir beliren,
Böyle bahar ne bağda ne de bahçelerde var.

Bezirganın güdümüne girenler
Dışlayanlar bilge ile ozanı
Sizin yüzünüzden bu dünya beter
Kargaşa alanı cadı kazanı

Kuşlar şakır dilinde, sözün dünya güzeli,
Ağlarken bile gülen gözün dünya güzeli.

Güzelliği gölgeler başkasının yüzünde,
Senin yüzünde ise hüzün dünya güzeli.

Yıllar sonrasından sesleniyorum sana
Uzun yıllar sonrasından
Oysa her şey daha dün gibi
Ne tez akıp geçiyor zaman

İki yokluk arasında bir varlık
Göz açıp kapayıncaya kadarlık
Gecede çakan bir ışık çizgisi
Bir yıldırım düştüğü yer mezarlık

Sen nerdeysen ey dost sılam orası
Şu dünya çölünde vâham orası
Gözüm çıksın gözüm varsa cennette
Sen yok isen bana haram orası

Pınar başlarında, gölgeliklerde
Bazen mola verip durarak gitmek,
Gündüzler boyunca ve gecelerce
Türlü türlü düşler kurarak gitmek.

Usandığın bütün düşünceleri,

Bil ki sen değilsindir ‘Seviyorum’ dediği,
Mutlaka senden daha zengin olan bir beydir,
Sana âşıkmış gibi lâkırdılar edişi
Senden alacakları için verdiği peydir..