Yılmaz Aybar Şiirleri - Şair Yılmaz Aybar

Bakın niye:

Çünkü Atatürk “Bizi yanlış yola sevk eden habisler
Çok kere
Din perdesine bürünmüşlerdir” demişti diye.

O çiçekler ki
Ya hoş kokuludurlar yaradılıştan
Ya da aksine
Ne yapsanız değişmezler
Meselâ ikincileri parfümleseniz
İçselleştiremezler o kokuyu

Biz içmedik suyundan,
Ama var,
Kimbilir nerde bir çeşme
Gürül gürül akar

Allah’sız yaratığın biri
Kâfirlikte öyle ileri gitmiş ki,
‘Ben Allah değilsem eğer
Başkası da değildir’ demekten
Alamamış kendini.

O onu demiş bu bunu söylemiş,
Tükenmez dünyanın dedikodusu,
Kulak kesilenler gönül eğlemiş
Merak etmişler boş yere sonucu.

Tüm şairler gibi hayalperestim
Ölümsüz olmanın özlemindeyim


Sağlığım dört dörtlük değilse bile
Olabildiğimce dinç ve zindeyim

Bu memlekette herkes kendisiyle dopdolu,
Birlik- beraberliğin adı var, kendisi yok,
O yüzden bulunmuyor dirlik- düzenlik yolu,
Anlaşma kültürü kıt, ayrışma kültürü çok.

‘Bana dokunmuyorsa bin yıl yaşasın yılan’

Güya dinler dünyaya barış için gelmişler,
Ama umulmadık bir hale sebep olmuşlar,
Kendileri yol açmış bir sürü savaşlara,
Barışsız amaçların peşine takılmışlar.

Bu böyle sürüp gitmiş kaç asırlar boyunca,

Özgürlük şampiyonu geçinen
Ve hariçten gazel okuyanların dayatmasıyla
Bir devletin başına
Bir yönetici gelip de
O devleti kuranı
Ve o kurucudan yana olan herkesi yabana atmaya

Yıllar yılı sürdü bir imam-hatip sevdası,
Güya millet çok daha Müslüman olacaktı,
Ne yazık ki tam tersi yaygınlaştı ülkede,
Her türlü yozluk ile yolsuzluk tavan yaptı.

Şimdi de dindar nesil yetişsin isteniyor,