Yıldız Toksöz Şiirleri - Şair Yıldız Toksöz

Kırılırmış yürekler, yaşamadan bilmezdim,
Gönlüme altın harfle yazdığımı silmezdim.
İnanmazdım yalana, oyunlara gelmezdim.

Namertçe sırttan vurup mert pozunda durana,
Yüreği başkasıyla huzur bulana küstüm.

Kıyısında dururken hayat denen oyunda,
Hiç farkına varmadan denizine dalmışım.
Dalgalarla dövdüğün korunmasız koyunda,
Durulmanı beklerken fırtınada kalmışım.

Geç kalmış mutluluğu yıllar boyu bekleyip,

İsyanımı anlatır sır değil hecelerim,
Göz yumdun kederime gönül yaramı sarma,
Vicdanımla kavgama şahittir gecelerim,
Hesap sana kesildi üstüme atıp durma.

Kahrettim yaşamaya soğuk gelmiyor ölüm,

Periler diyarında her periye bir baca,
Kurularak süslenmiş Nevşehir’in dört yanı.
Güzellikler içinde çözülmeyen bulmaca,
Şapka giymiş bacanın görünmeyen dumanı.

Nevşehir’e gidenler Üçkızları görmeden,

Umutla çıktığım sevda yoluma,
Aşılmaz tuzaklar kurana düştüm.
Güvenip gururla taktım koluma,
Kolumu on yerden kırana düştüm.

Çilenin ipinden ağ ören kader,

Aşklar zamana uymuş, tükeniyor bir anda.
Hangi aşk hatırlatır, Leyla ile Mecnun’u.
Biri giderse diye yedeği bekler yanda,
Karışmış yumak gibi bulamazsın ucunu.

Gözlerine derin derin bakınca,
Ne büyüler alıyorum bir tanem.
Bakışların aşka ışık yakınca,
Hayallere dalıyorum bir tanem.

Çıktığımda bulutların üstüne,

Sevdamla aşarım sanmıştım ama,
Çıktığım engelli yoldan vazgeçtim.
Seviyorum derdi, kanmıştım ama,
Sitemi bitmeyen dilden vazgeçtim.

Sevdanın yolları binlerce tuzak,

Madem beraber çıktık sevda denilen yola,
At gözlüğü takmalı, bakılmaz sağa sola,
İsteseydin çalardık neşeden birkaç mola,
Seven vuslat yolunda yorulur mu aşk olsun?
İlk engelde pes edip durulur mu aşk olsun?

Biliyor musun?

Senden sonra kuşlar ötmüyor penceremde, şarkılar söylemiyorlar neşeyle. Hüzün yağmurları onları da ıslattı; saklanmışlar saçak altlarına güneşin doğmasını bekliyorlar, benim gibi...

Ah! Biraz umudum olsa, bilsem döneceğini, pır pır ederdi yüreğim kuşlar gibi. Giden olamadım bu sevdada, kaçamadım aşktan bir türlü. Geride kalan oldum. Özleyen, bekleyen. Yıllar geçti vazgeçmedim beklemekten. Hüzünler arkadaşım, gözyaşlarım dostum oldu terk etmeyen, her an benimle kalan. Susardım biliyorsun. “Ölüm sessizliği sendeki” derdin.