Yıldız Özdemir Şiirleri - Şair Yıldız Öz ...

YAĞMURLAR...

Şehirlerin kendini koruyabilen dokusunda,yağmurları toprağa sinerken, derinlere çekerken su damlalarını...kaldırımlarında biriken ayak izlerini siliyordu hızla hınçla akan sular...... Kimbilir nereden yola çıkan bir bulutun biriktirdikleri, aheste salınıp maviliklerden sürüklenirken özlemi toprağa kavuşmaktı.... döngüyü tamamladım.. işte geldim. Aç kollarını diyordu. Kavuşmaların başka bir haliydi su ve toprağın...
.Üstelik bir yanağa değip düşüyorsa yeryüzüne..... Dokunuyorsa sessizce gülümseyen bir tene... umut esintilerini estiriyordur tutunduğu yerde.. Sessiz, sakin.. Çisil çisil... ya da öfkeli,kızgın,, hınçlı.....Kabulümdür diyordur toprak….!

Susuzluğumu doyuracaksın. Kıvrılan kıraçlığım seninle bitecek.

Oğul.. oğullarım..
Beynimin arı kovanları..
Bedenim de yer yüzlerim
Ğöğün yüzün de yıldız çiçeklerim
Peteğime bal oldunuz…
Peteklerinize bal oldum sayın,

Bir CAN.. canından…, Bir ARMAĞAN.
Ölümlerden ölüm beğendiren anların ardından
Bir ölüm,bir yaşam sınırın da kucağına gelen.
Tüm hormonlarının alkışıyla başlayan bir serüven..

Gözüne kaçsa toz zerresi…

Bir çift ayakkabım vardı benim…
Üzerinde yüzen kırmızı balıklarla
Önce vitrinde çocuk gözlerle, imrenerek izlediğim.
Sonrada başucumda bulduğum.
Denizden ayakkabılar derdim içimden.
Kaç kez yastığımdaki denizde sabahladı kırmızı balıkları

RÜZGARINDA SAVRULDUM

Anılar doludizgin koşuyor
Beyaz yeleli bir atın sırtında
Yetişmek ne mümkün..
Yetinmek ne mümkün yaşananlarla

Öylesine yaşadım..
Öylesine gezdim Dünyayı.
Öylesine alıp başımı, karıştım topraklara.
Ağaçlara, kuşlara.

Haziran akşamlarında

SARP YILLAR…

Sarp yokuşlara vurdum yılları
Bir yanım uçurum…!
Bir yanım gül bahçesi..
Bir yanım yanımda,

Betül......
Soran gözlerin çocuğu…
Sormaktan bıkmayan gözlerin,
Beyin kıvrımların dan yükselen seslerinle
Damlalar biriktiriyordun yüreğin de.
Adımlarken yaşamı Arnavut kaldırımlarında

Sen sevdalara gebenin doğurtan ebesi….
Çek ellerini sevdamdan
0 doğmadan ölmeye
O yaşanmadan terk edilmeye
O gelmeden sürgüne mahkum.

Gecenin karasından,
Günlerin aydınlığından,
Sevdalı bakan gözlerden,
Tutsak yüreğin sessiz çığlığından
tanıdım seni…