Yerliköy Bizimköy Şiirleri - Şair Yerlik ...

(Çocukluğumun geçtiği Çorum / İskilip / Yerli Köyü’ne ithafımdır)
-
Üşütmüşüm Hasan, hastayım emme,
Dağılgana gidekene haber et.
Hastaymış arkadaş, gelemez demme,
Külfüyüğe gidekene haber et.

İnsanların, yeri-göğü yaradan,
Bir ALLAH’ı bilmesine, hasretim.
Karlı dağlar, kalkıversin aradan,
Gurbetliği silmesine hasretim.
-
Eremedim, Yerliköyün sırına,

Dedem rahmetli çok hayırseverdi. Karaoğlankırı’nın oradaki Musluk’u O yaptırmış. İçindeki ağzı kapaklı oluklarına, gelen geçen içsin diye her gün içme suyu doldurtuyordu. Her yıl oraya su dolduracak bir kişiyi ücreti mukabilinde tutar devamlı suyun doldurulmasını sağlardı. Bu kişi eşeklerin üzerindeki fıçılarla su taşır, olukları doldururdu.

Dedem vefat ettikten sonra bu geleneği uzun zaman Rahmetli Abdurrahman Amcam devam ettirdi. Daha sonraları oraya su dolduracak, kişi bulamayınca su doldurma işi aksamaya başladı. Abdurrahman Amcam kendisi ara sıra su götürür, doldururdu. Sürdüremedi bıraktı, Musluk da sağından solundan yıkıla yıkıla harap oldu gitti…

Dedemin enteresan hayırseverlikleri vardı.

YAŞAMI:

1958 Yılında Çorum / İskilip / Yerliköy’ de doğdu (Doğum yılının doğrusu 1960 olabilir). Yerliköy İlkokulunu bitirdi. Daha sonra Kuran Kursunda okudu. Tam Hafız.

Uzun yıllar Çorum İl Halk Kütüphanesi'nde memur olarak çalıştı. Tayininin Ankara'ya çıkması ile bu şehirde de çalışıp emekli oldu. Halen Ankara'da ikamet etmektedir.
Hasan Şen'in en büyük özelliği bir okuduğunu hafızasına yazarak asla unutmamasıdır. İrticalen şiir yazmaktadır / (Tabiri caizse) söylemektedir.

Mehmet İpek YAZISI:

(Aşağıdaki yazı Mehmet İpek kardeşimizden geldi. Güzel bir yazı yazmış sağolsun. Kendisine çok teşekkür ederim. S. Zobu)

-----
Hayatta toplum düzeninin sağlanması ve yürütülmesi İNSAN’a bağlı bir görevdir. İnsanın toplumda hak ettiği yerini alabilmesi, o topluma büyük çabalar sonucu katkı sağlaması ile olabilmektedir. Kimi insan vardır ki; memleketinin kültürünü, yaşamını, varlığını tanıtmak ve bazı değerlerini yaşatmak için büyük çabalar sarf etmektedir. Bu kişiler hiçbir menfaati olmaksızın kendilerini bu yola adamışlardır. Bu çaba pek çok şekilde olabileceği gibi şiirle, yazıyla, sözle de olabilmektedir.

İpekEfendi (KSA) Hazretleri, 20 Eylül 1934’de Çorum’un İskilip İlçesine bağlı Yerliköy’de doğdu.

Küçük yaşta Kur’an-ı Kerim’i hıfzederek, 14 yaşlarında, zamanın büyük şeyhlerinden Hüsnü Gülzari Hazretleri’nden el alarak, Halvet-i Uşşaki Tarikatı’na katıldı. Genç yaşında gecesini üçe bölerek, bir bölümünü uykuya, bir bölümünü Kur’an-ı Kerim okumaya, bir bölümünü de tesbih çekmek için ayıran İpek Efendi Hazretleri, bu düzene kendisini alıştırabilmek için yastık yerine bir kütüğü oyarak, rahat edemeyip gece uyanmasını bu şekilde temin etmişti.
17 yaşında evlenerek İskilip’e yerleşen İpek Efendi, İskilip’te Mekkeli Ömer Hoca’dan Arapça ve Tefsir dersleri alarak kısa zamanda yüksek derecelere geldi. Hüsnü Gülzari Hazretleri’nden 23 yaşlarında icazet alan İbrahim İpek Efendi, bu tarihten sonra insanları irşad için birçok beldede dolaştı ve İslâm’ı anlattı.
Sohbetlerinden onbinlerce kişi feyz alarak doğru yola tebdil etti. Birçok divanı bulunan ve zamanındaki ‘dört kutup’tan biri olarak kabul edilen İbrahim İpek Hazretleri, 6 Haziran 2000 günü fâni âlemden, ebedi âleme irtihal etti. Kabri Yerliköy’de olan İbrahim İpek Hazretleri’nin kendi divanından, kabir taşlarında şu sözler yazılıdır:

Ihvani’ye aşağıdaki şiiri yazdım:
-
TAŞLAMA
-
Ihvani'yi duydum bir büyük şair,
Şiir yazsa n'olur köyüne dair,

Yerliköy’den aynı tertip 11 kişilerdi. Asker oldular.
7 Mart 1974’te birliğine teslim oldu Ali. Erzincan 59. Er Eğitim Tugay Komutanlığı’nda acemi er. Diğer 10 Yerliköylü başka yerlere gittiler. Komutanlarına kısa künye söylerken “Ali Karadoğan / Çorum – emret komutanım” demeye başladı Ali.

Zordu Askerlik. Soğuktu. “Mart kapıdan baktırır, kazma kürek yaktırır" sözü Erzincan ayazına az bile söylenmişti. Burada bırak kazma küreği, kapıyı pencereyi bile yaktırırdı Mart. Erzurum soğuk derlerdi, derlerdi de Erzincan ise hiç de aşağı kalmazdı hani Erzurum'dan..

Yat, kalk, sürün, yat kalk sürün.. Sıkı bir acemilik devresi. Önceleri soğuk, sonra toz toprak..

İSKİLİP DOLMASI; “Dolma” deyince çoğunuzun aklına “Biber Dolması”, “Kabak Dolması” falan gelir. Değil değil, alakası yok. İskilip Dolması özel günlerde, özellikle düğünlerde yapılan bir yemek türüdür.

Malzeme: Pirinç, et

Büyük kazanların tabanına kemiksiz et yaklaşık 10 cm yüksekliğinde sıralanıyor. Temiz sac ayağı (üç ayaklı demir) kazanın ortasına yerleştiriliyor. Sac ayağının üzerine yaklaşık 50 cm uzunluğunda temiz bir tahta konuluyor. Önceden ayıklanıp yıkanmış, beyaz bez torbaya yarıya kadar doldurulmuş pirinç, torbayla birlikte bu tahtanın üzerine yerleştiriliyor. Kazanın kapağı kapatılıp, hamurla kazanın ağzı iyice sıvanıyor. Buhar çıkması için bu hamurda bir miktar delik bırakılıyor. Bir çeşit düdüklü tencere gibi.

Karaoğlan Kırı baba toprağım
Oralarda geçti en güzel çağım
İzim durur orda kopmuyor bağım
Boz toprak gözüme tütüyor her gün
Görünce yüreğim atıyor her gün..
-