Yavuz Mercan Şiirleri - Şair Yavuz Mercan

Bir koltuk uğruna yandı bu halkım
Zalimi dost sanıp kandı bu halkım
Batılın zehrine bandı bu halkım
Kurtuluş İslam'da haydi sende gel

Faiz mikrobuyla çöktü bu halkım

BURASI DÜNYA
HAYAT BİR RÜYA
GELEN GİDİYOR
HEPSİ RÜYAYMIŞ

YAZI DA GÖRDÜK

GÖKTE KARA BULUTLAR
YOK OLACAK UMUTLAR
HÜKMEDECEK TAĞUTLAR
SICAK GEÇECEK BU YAZ

TOPRAK KANA DOYACAK

Ruhsuz beden taşır idik
Ensemizi kaşır idik
Günahta yarışır idik
İslam geldi hayat bulduk

Cehaletle yoğrulmuştuk

Müslüman olamaz zalime bende
Güreşte yenerler yaparlar künde
Atarlar ateşe içinde sende
Yanmayı hak ettin demiştim sana

Çağırdım gelmedin saadet burda

FİLİSTİN KAN GÖLÜ KARDEŞLERİM AÇ
ÖRÜLMÜŞ DUVARLAR EKMEĞE MUHTAÇ
BİRİCİK SEÇENEK DÜŞMANA VURKAÇ
DİRİLİŞ BAŞLASIN HAYKIRSIN DİLLER
ZALİMİN ZULMÜNE SON VERSİN ELLER

HAZAN VURMUŞ DAL GİBİ DÖKÜLDÜ YAPRAKLARIM
GAZEL SANIP ÜSTÜME BASIP GİTTİ DOSTLARIM

HERKES KÜSTÜ BANA BENSE DARILMADIM BİLMEM
HAK SELAMIN VERMEDEN GEÇİP GİTTİ DOSTLARIM

BU GEMİ BATMAZ DEYİP DENİZLERE DALDILAR
SU ALDI YAŞLI GEMİ BATIP GİTTİ DOSTLARIM

BAHARI GELMEZ BİLİP KIŞA OLDULAR RAZI
BUZ KESİLİP SOĞUKTA DONUP GİTTİ DOSTLARIM

HEP BERABER AŞARDIK YOL VERMEYEN DAĞLARI
ŞİMDİ ŞEHİRDE TUTSAK ESİR GİTTİ DOSTLARIM

GÜLDEN HALKA KURARDIK HEP EVLERE DOLARDIK
SOHBETİN TADI VARDI ACI GİTTİ DOSTLARIM

Halkım Hakk'ı dinlemiyor
Yanlışta ısrar ediyor
Madden ve manen eriyor
Dur demiyor bu gidişe

Zalimden medet umuyor