Yavuz Mercan Şiirleri - Şair Yavuz Mercan

Ben günahkâr bir kulum
İsyana çıkıyor yolum
Affet beni Rabbim affet
Azabından korkuyorum.

Dalda yaralı kuş gibi

TAĞUTLARI YIKMAYA
MEŞALELER YAKMAYA
ADİL DÜZEN KURMAYA
BENİMLE GELİRMİSİN

ZİNCİRLERİ KIRMAYA

BAHTİYAR

İlminle ameller yapar isen
Hatadan yanlıştan kopar isen
Sürekli ALLAH’a tapar isen
Yolun açık olsun ey bahtiyar

AT TOPRAĞA TOHUMU
DİKEN BİTSE BOŞ DEĞİL
GÜN OLUR DÖNER GÜLE
SARARMASI HOŞ DEĞİL

KURU DALLAR YEŞERİR

Bizi bizden koparan bir el var
Yaprak gibi savuran bir yel var
Sürükleyip götüren bir sel var
Dağ gibi duran yiğitler nerde

Yahudi dünyaya kuruyor oyun
İnsanlık namına bir tavır koyun
Eğilmez imanı kuşanan boyun
Siyonist tuzağı bozuyor Gazze

Yüreği imanla coşanlar yurdu

Nerde bizim ordumuz
Yok oldu gururumuz
Çiğnendi onurumuz
Yücelt bizi Allah'ım

Ölümden korkmaz idik

BUGÜN VAR OLMAYAN BAHAR YARINDA YOKTUR
DÜNÜN FARKINDA OLMAYAN NE KADAR ÇOKTUR

Yol yürüdüm yollar bularak
Çizilen yollar yol değildi
Ben yolumu kendim buldum
Ne sağdan ne de soldan gider
Tuttuğum bir el vardır benim
Yed-i Beyza gibidir o el

Ne olur yaşasak kardeşcesine
Beraber ağlasak gülsek beraber
Yüzlerde tebessüm dillerde dua
Dikende bereber gülde beraber

Kanayan yarayı birlikte sarsak