Yavuz Erdin Şiirleri - Şair Yavuz Erdin

Değmeyenler için kanatma yüreğini
Taşlaşmış kalplerde harcatma sen sevgini
Çabalama,boşver gösterme haketmeyene ilgini
Affetme sana yapılan hiçbir ihaneti.

Pişman edilip dönerlerse

Bir çift göze baktım rüya aleminde
Rabbim bundan daha güzelini yaratmamıştır belkide
Neler neler var kimbilir o bakışların özünde
Hangi hikayeler ve ne anlamlar var gözbebeklerinde

Daha evvel rastlamadım bu kadar derin bakanını

Sizlere çok ama çok teşekkür ediyorum.
Kendi özüme dönüp kendimi buldurduğunuz için.
Sizlere çok teşekkür ediyorum.
Kendi değerimi anlamamı sağladığınız için.

Halbuki önceki ben ne iyi adamdı.

Sonum olup sonsuzluğumda kalsaydın eğer.
Yaşayacaktık birlikte şu fani dünyada cenneti.
Yüreğimden kopup gelen çığlıkları duymamışsın meğer.
Kıymet vermemiş gözlerin anlayamamışsın sevgimi.

Aslında hak vermiyorda değilim siz kadınlara .

Gül kokusuna katranı katmaz isen.
Nerede kalır sevdanın ağırlığı?
Hasret ateşiyle yüreğini yakmaz isen.
Aşkın yollarına atamazsın O adımı.

Güzel duyguların meltemi estiğinde açmazsan yelkenleri.

Hayatım bana ait yaşarım istediğim gibi.
Meraklı bakışlar uzak dursun çevirsinler gözlerini.
Sağda solda atıp tutma tanımadan bendeki beni.
Burdan sana ekmek çıkmaz git başka yerde ara nasibini.

Değiştir artık bu kafayı tuttuğun yol yol değil.

Hangi kadına değer verip sevdiysem
Karşılık bulamadım ne büyük bir acı
Sevgi dolu yüreğimle uzatsamda elimi
Olamadım kimsenin bir türlü baştacı.

Hatam nerde diye sordum hep kendime

Memleketimin dağında, ovasında yeşilin binbir tonu.
Havada ise tazelenmişliğin kokusu dolu.
Gel gör ki yüreğimdeki buzdan kaleye çıkmaz kimsenin yolu.
Bahar gelmiş neyime,bendeki mevsimler hep buz tuttu.

Oysa ne severdi bu gönül yeni çiçeklenen baharları.

Hayat geç kalmak için çok kısa.
Yaşamak gerek yaşanması gerekenleri zamanında.
Boşa kürek çekme acıların rıhtımında.
Gel benimle mutlu ol neyi bekliyorsun hala.

Kaçma artık benden nedir bu inadın sebebi.

İçim sıkıldı,ruhum daraldı bugün
Geçtim boy aynamın karşısına üzgün üzgün
Sanki aynadaki yansımam anlayacakmış gibi beni
Uzun uzun baktım anlatmak istedim içimdekileri

Bir an vazgeçer gibi oldum kalkmak istedim yerimden