Yavuz Erdin Şiirleri - Şair Yavuz Erdin

Boş geliyor herşey bugünlerde nedense.
Bir tat almak mümkün olmuyor,
sevdiğim şeylerdende.
Belki de...Belki de bıkmışımdır.
Karşılıksız sevgiden ve değer vermektende.
Sevmeyi bilmeyenlere kalp verme Allahım.

Her bir adımında aşk kokar bu şehrin sokakları.
Ama senin olmadığın yerde var mı bu aşkın anlamı?
Sesin,nefesindir benim için yaşam kaynağı.
Çık gel her neredeysen,artık kavuşma zamanı.

Biliyorum sende çok acı çektin benim gibi.

İnsanın kaybedecek birşeyi kalmadığında.
Garip cesaret olgusu yeşeriyormuş dimağında.
İşte o zaman çıkarmış ağızdan kelimelerin en doğrusuda.
Sonunda her daim kaybetmek olsada.

Eğride doğruda desem hep kaybettim ben.

Önce sensizlik,sessizlik ve ardından koskoca bir boşluk.
Anlamsızlaşan bir hayat ve ruhumda oluşan o hoşnutsuzluk.
Ne yapsam,ne kadar çabalasam telafisi mümkün olmadı.
Çaresizlik içinde kaldı yürek yandı da yandı.

Hiç te kolay olmuyor bu şekilde yaşamak.

Kırgınım sana hayat hemde çok kırgın.
Neden umutsuz vakaları hep karşıma çıkardın.
Beni üzmeyi adet edindin hiçte bıkıp usanmadın.
Oyuncak ettin değer bilmeyenlerin eline bıraktın.

Yoksa her gelenin bende kalmaması için yemin mi ettirdin?

Bir kelebek uçuşunun narinliği gibi.
Sana titreyen şu gönlüm.
Kanatlarımı açıp uçmak istediğim her seferde.
Fırtınalara tutulur, kırılır kanadım kolum.

Neden uzaklardasın, neden ulaşılmaz.

Bir an gelir kelimeler düğümlenir boğazında.
Yüreğin avaz avaz haykırırken.
Mühürlersin dudaklarını,kesilir sesin soluğunda.
Elbet bir sebebi var bu ölümcül sessizliğin.
Zor buldum seni kolay kaybetmeyeceğim.

Daldı uzaklara gözlerim seni hayal ederken.
Dağları taşları sana benzettim özleminle yanarken.
Sarıldım toprağa, ağaca sana sarılır gibi.
Çıkma hayatımdan ne olur mecnun etme beni.

Olur ya birgün tutamazsam elini.

Koskoca bir ahh'tır senden kalan bana
Koskoca bir yalnızlık ve kocaman bir boşluk
Tüm sayfalarını hatim etsemde aşk rehberinin
Yaptığın hainliğe bulunmaz bir karşılık

Bana çektirdiğin acıların bedelini

Neden yerde gözlerin neden boynun bükük böyle.
Kaldır artık başını bir bak gökyüzüne.
Sonsuz güzellikleri yaşayacakken şu alemde.
Neden karartıp duruyorsun yüreğini sende.

Sanıyormusun ki sen kahrettikçe duracak dünya?