Yaşar Cerit Şiirleri - Şair Yaşar Cerit

Türkiye’m Türkiye’m ulus devlettir,
Tek yumruk tek yürek tek bir millettir,
Şu emperyalizm bu ne zillettir,
Vatan bölünüyor uyanın halkım.

Ara sokaklarda eşkıya yürür,

Dün gece yine rüyama girdin,
Beyazlara bürünmüştün,
Biliyor musun kabrinde öylece,
Mahzun mahzun uyuyordun anne.
O buğulu gözlerle seni izliyordum,
Uzaklardan ta uzaklardan,

Bu gece şu deli gönlüm,
Ağır cezada yargılanıyor…
İdam sehpasında ipin ucu ümitlerim.
Salınarak bir gelebilsen,
Yüreğini bana emanete bırakabilsen,
Hoş sohbetlerde ninniler söylese,

Güneş umarsızca kaybolurken,
Hava erguvan rengine bürünmüş;
Tez elden akşam oluyor.
Rüzgar bir koşuda,
Bana haber verirken,
Tüm umutlarım yıkılmış,

Deler gecenin sessizliğini umutlarım,
Buruk bir gülüş dudaklarımda sevdan,
Kara kışta kalmış şu ömrüm.
Sanki gölge vurmuş yanaklarıma,
Ezilir yüreğim takvim yapraklarında.
Umut ellerimde ateşten bir meşale,

O sevgilinin adını her andığında,
İçin dışın bir hoş oluyor,
Yanında hayalini her sandığında,
Onun kokusunu hep özlüyorsan.
Gözlerin ıradıkça uzaklara,
İçmeden de sarhoş oluyorsan…

Bülbül konar gonca güle,
Gülde diken vardır kele,
Battığını bile bile,
Emmioğlu sevdiniz mi.

Çınar dolu o yurtları,

Güzeldi,nazlıydı bekirli'de papatyalar.
Yalın ayakla koştuğum,
O çocuksu yıllar...
Boruk dönenin pişirdiği bazlamalar.
Burnuma tüter oldu,aman aman
Bu köye bağlantım var taman,

Balıkçılar geldi,
Balıkları var.
Balık, deniz, sakal
Akşamdan az sarhoşluk.
Ağlarda balık,
Ağlarla balık.

Feodal toplumdan bu yana,
Emek sömürüsü,
Şekil ve beden değiştirerek,
Bu günümüze akmakta...
İşçi,işveren
Emek,sermaye bağlamında