Yaren Atalar Şiirleri - Şair Yaren Atalar

Her çiçekten bal almak neyime benim
Çok severim amma gidene de dur demem
Kokusu gül dili tatlı yar neyime benim
Duyan duydu, daha senden gayrısına yar demem...

Bu bendeki ateş değil sevdamın harıdır

Ah Yar .
, Alfabeden söküp çaldığım harflere sığınıyorum
Ne yana dönsem sensizlik vuruyor
Ya yüreğime ya yüzüme yüzüme
Bir ölü gibi tüm umudumu gibi kesip atıyorum bu aşkı
Çıkmaz bir sokağa

Uzansam dokunabilir miyim su içtiğin tasa, yada bastığın yerlere toprak olabilir miyim , sakalının tek bir teline kurbanlar adasam görebilir miyim bir kez rüyamda , başmağinin altına yapışan bir toz zerresi olabilir miyim , kılıcının en keskin yerine boynumu dayasam, günahlarımı kesip kurtulabilir miyim , Halid bin Velid le selam yollasam, Ebu bekir le hatır, hz Ali ve Osman ile mektup , hz Ömer in Kını na saklansam görür müyüm seni bir kez rüyamda, Veysel kara ni gibi anne sözü dinlesem , hırkan değil gül kokun gelir mi ,Fatıma nin hırkasında etek uçlarında bir yama olsam , Edep ve Hayanın dünyada gezen hali Osman radiallahu anha olsam veya rahlesinde bir ayak, yada Şehid edilirken Kurana akan kanı olsam...
...görürmüyüm Yâ Rasullah düşümde seni... ...Ne isimler varmış etrafında, seninle sende sen olan canda, bizde öyle olsak, olabilirmiyiz bu Asırda, damlana talibim Yâ Rasullah salat-ı selam olsun sana, Meftunum sana, Meftunum sana Meftunum sana...

Yaren Atalar
11.10.2024 / 15:53
İstanbul/Topkapı

Deli bir fırtınaydım , virana döndüm
Her kopan takvim yaprağıyla , azalıyorum
Kınarken mecnuna ,zamansız sevdaya düştüm
Yar senin aşkınla yaşlanıyorum...

Ben düştüm, sevdam tutunur yüreğe düşmez

Ah yar , Garip bir duygu sardı
Gün bugün benliğimi
Kimseyi tanımadığım
Kimsenin beni tanımadığı
Arayanın isteyince bulamayacağı
Bir yere gitmek

Ah yar , Ah be ,Aradım sordum baktim yoksun , dönülmez yollara mi düştü bedenin , bir kara haberin geldi ,yaktı yıktı benliğimi, aniden gidişin ecelmiydi neydi? baktım yine yoksun , yokluğun bana verilen cezamıydi, tek başıma bedelini ödeyemediğim, , yandı yandı kor oldu bu kalbim ,sahrada bir yudum su gibi aradım sesini , çıkmazlara mi girdi ismin ,cismin ,yoksun yar yoksun ben Yaren Atalar senden yoksun...çık gel ALLAH için

Ufuk çizgisine bakmakla geçer zaman,
Saatlerce yorulmadan, bıkmadan anbean.
Ulaşılmaz mıdır, dokunulmaz bir hülyada,
Göz ardı edilmez ufuk, orada uzakta.

Seni sevmek, işte bunun gibiydi Yârim,

yar,
Aşk in acittikca yüreğimi , anlıyorum bendeki büyüklüğünü ,ve ne kadar imkansızsa o kadar büyük oluyor Aşk , Kays çöllereden sonra Mecnun , Ferhat dağlara çıkınca Ferhat , Yusuf kör kuyularda Yusuf , Hallaç parça parça olunca Hallaç , Rumi döndükçe Mevlana oldu , şimdi acı ve öfke ile dökülen gözyaşlarıma soruyorum , Şems gibi yanmadikca , Yakup gibi ağlamadikca , Nasuh gibi vazgeçmedikçe Aşkin büyüklüğünü anlatabilir misin ?