Zaman küllerini savurur sanmıştım,
Hâlâ ateşin çırası batar şurama.
Gündüzümü geceye soktun,
Bari diriden ölüyü çıkartma.
Hâsılı eğip bükme dilini,
Bunlar uydurma, geldiğin yalanlar.
Yüzünün kararacağı o vakit yakın,
Zira yol var, Allah var.
Kim gizleyebilmiş ki yalanları karanlığa?
Benim ol deyince olduruveren Rabbim var.
Bu içimdeki köz yıllar içinde söner,
Kendi yeminini satan kara sevdalılar.
Ben seni uzaktan da severim,
Hayaline bile yaklaşmadan, dokunmadan.
Kendi içimde sessiz sedasız, yalansız,
Hiçbir şey beklemeden, hiçbir talepte bulunmadan.
Kayıt Tarihi : 24.2.2025 10:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Yalanların karanlığında, gerçekler kendi ışığını bulur; sevgi, mesafelerle değil, yüreklerin samimiyetiyle ölçülür."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!