Yağmur Şiiri - Halil Kumcu

Sonbaharda gelen yağmur,
Ne dal bıraktı, ne de budak.
Ne varsa, aldı götürdü benden,
Bundan sonrası hüsran olacak.

Eskiden yanan yürekler,
Yağmuru beklerdi.
Yağmurda el ele yürümek,
Ne de güzeldi.

Zamanla her şey gibi,
Yağmur da değişti.
Artık söndürmüyor gönülleri,
Her gelişinde bir şeyler gitti.

İsimler sahte,
Yüzler karanlık yağan yağmurda.
Gözlerim akıyor,
Kimse görmesin karanlıklarda.

Damağımda tat, dilimde aşk,
Hoş bir sedaydı yağmur.
İliklerime inen acı su,
Son nefesimde belki bulur.

Gökten delice sesler yükselse,
Işıklar birbirine girse,
Son damlasına kadar üzerime inse,
Belki kurtulurum, yağmur sen hep gülümse.