Virata Fafnir Şiirleri - Şair Virata Fafnir

Şimdi sen hiç var olmadığın yerlerde
Ne anılar bıraktın bana
Öyle anılar ki yangın sarmalı
Seni hüzün değil yalnız kollarım sarmalı

Sen aslında hiç var olmadığın yerlerde

durağı müebbet bir yalnızlığa zincirledim
artık belalı bir yolcusuyum 98d’nin
yine o arka beşliyi mesken tutmuşum
zaten yerim yurdum bellidir benim
mülteci gibi en arkası
hep en arkası...

Özlüyorum
Bir daha güneş doğmayacak şehrime, biliyorum
Güneşe koşmak istesem, kovuluyorum
Çölde kaldım, vakit gecenin sonsuzluğudur
Yara bere olmuş her yerim, aradığım sudur
Aydınlığa ulaşmak isterken ayaklarım nasır