Virata Fafnir Şiirleri - Şair Virata Fafnir

Sen bir haritasın,
Üzerinde gidilmemiş nehirler,
Görülmemiş denizler...
Bütün güzelliklerin başkenti yüzün.
Ben ise acemi bir yolcu,
Frenim yok, dümenim kilitli.

Turuncu, akşamın kanayan göğsünde hüznü seçer,
Ay, geceye meftun bir gümüş tepsi gibi doğarken...
Sonbahar, o büyük, o ihtiyar ressam,
Döker eteklerine altın sarısı yaprakları.
Lakin o yapraklar ki; hasta, benzi soluk ve yorgun...
Sarı; uykulu bir ölümün, devasız bir hastalığın rengidir,

Turuncu hüznü tercih eder
Ay geceyi
Sonbaharda dökülür yapraklar
Yapraklar, hastalanan
Kurtların sesi geceleri en gür halinde
Akşamın sessizliği içinde

Bu bir veda mektubu
Şiirlerimle ve sevgimle rahatsız ettiğim son gece
Sensizliğe daha da alışacağım gün geçtikçe
Turuncunun anlamı hep sen kalacak ama
Turuncuya koşmayacağım gördüğüm yerde
Belki MFÖ çalacak kulağımda ama

Hadi gel bir fincan kahve içelim seninle
Olur da saçlarımıza kır düşerse
Bir fincan daha koyarız masamızın üstüne
Zaten bir asırdan fazla yaşayacağımı sanmam

Ya da kabul edersen çay koyayım ocağa

Bir yağmur bulutuydu yağdı geçti
Yapraklar gibi saçlarım ardında esinti
Kulaklar suların intiharına şahit
Ayakaltında havlıyor birkaç it

Kafamdan duman temiz göğe

Yalnız ve yalnızca bir bedenim bu şehirde
Aklım kim bilir şimdi hangi alemlerde
Baktığım suratların hepsi uzak bana
Beraberliğimiz süresince sıkıntı verir ruhuma
Birkaç kişi hariç yanlış bilinmesin
Aslında iyimserim, inanmayan çok lakin

Karanlıktan ve yalnızlıktan korkarım
Yanımda çekirdek sesleri, beynime çekiç misali
Karşımda imar izni verilmemiş evler var
Bulutları yaratan ve yer yüzünü ne denli bir sanatkâr
Yeryüzü, deniz üstü, karşısında büzülmüşlüğüm
Nankörlüğüm bir karga sürüsünün iz düşümü

Sesin, akşamüstü inen o yorgun hüzne inat,
En kuytu limanlara sığınmaktır,
Bunu bilirim.
Hiç susmasan sen, caddeler boyu konuşsan,
Eski bir şarkı gibi damarlarıma dolsan...
Dinlesem seni,

Bu şehir kendi göğsüne çökmüş bir dev;
Sokakları, unutulmuş bir kitabın
Tozlu cümleleri, okunmamış mısraları.

Caddeleri, üstü kararmış bir mühürle
Kapanmış mektuplar gibi suskun.