Virata Fafnir Şiirleri - Şair Virata Fafnir

Harflerden kaçıyorum
Kaça kaça bir cümleye nokta kalıyorum
Saklanıyorum, korkuyorum, başıma gelmesin
Sabah beş gibi başlar kargaların asiliği
4 dost dediğim duvar kendilerine düşman
Yağmurlar gözlerimden düşerdi gökyüzüne

Karanlığı boğan gecelerden birinde,
Çekip açacağım kapılarımı yavaşça,
Şehrin kokusunu, en derin kuyusundan,
Yalnızlık tütsüsüyle dolduracağım ciğerlerime.
Arkamda bırakacağım bir iz, yarım bir gençlik türküsü;
Bir fısıltı kalacak, "Daha gencecikti," diyecekler.

Kafamın içi
En tanınmış senaristlerin en kötü senaryoları
Yazar ve şairlerin yarım kalan taslağı

Kafamın içinde
Gardiyanlar var iyi düşünleri esir eden

Bir zehir var içimde
Onu atmaya çalışıyorum benliğimden
Bir yılan gibi deri değiştirmektir en uğraşım
Bir aşığın eline düşmüş papatya gibi çaresizim
Bir mahkûmmuşçasına ellerim bağlı
Oyuncağı kırılan çocuk gibi de huysuzum

Kalabalık içinde var kendimle kavgalarım
Susturamadığım iç yakınmalarım
Deli miyim yoksa niçin yalnızım


Kapanacak yakında kapılar belli edildi

Yapraklar ezilir ayak altında
Bulutlar dağıldı görünmez bir silahla
Sokak lambalarının titrek hali
Rüzgarı kaçırıyorlar, uyan ey ahali
Salkım salkım gözüküyor ufuktan
Kökü kopmuş bir ağaç, en uzunundan

Danışmadım sana, usulca bıraktım
Kalbimi bir çiğdemin tomurcuğuna
Seni, bir merhametsiz ay ışığına
Her gece vakitsiz uyandırmaya mahkûm ettim
Ve her sabah, onun adıyla başlayan
Bir güne mahkum.

Gözlerine bakıp da inkar etmek Tanrı’yı,
Aklın intiharıdır, en büyük divanelik...
Sen ki; tesadüfün hükmünü çürüten,
İmkansızın ete kemiğe bürünmüş halisin.
Hangi münkir görse o bakışları,
Secdeye varır şüphesiz, imana gelir kuşkuları.

Ey düğümü açık saçların altındaki gürültü
Kulaklarım içinde çarpıyor hazin sürüntü
Kas ağrılarım yerine düşünce idmanında
Başım öyle ağır ki hiç sorma

Nedametten şüpheli birkaç satır

Dün gece rüyama girdin haince,
Yıldızları söndürdün nefesin ince.
Parmak uçlarınla çizdin karanlığı,
Cam buğusuna yazdın adımı

Yürü, dans et; odam sen koksun amber,