Dün gece rüyama girdin haince,
Yıldızları söndürdün nefesin ince.
Parmak uçlarınla çizdin karanlığı,
Cam buğusuna yazdın adımı
Yürü, dans et; odam sen koksun amber,
Bir sonbahar gecesi
Paltomu geçirsem sırtıma
Bir şeyler anlatsam geceye
Aya ve yıldızlara
Hatta beni misafir eden
Sokak kedi ve köpeklerine
Gözlerimin önüne geliyordun
Saçların kahveydi
Mum gibi bir halin vardı
Yaklaşıyordun
Kalbim benzime bulanmış izliyordu
Az yaklaşsan yanacaktım
Seni çok özledim
Gözlerinle gözlerimin denk gelişini
Bu geceyi de sayarsam
Oluyor seni görmeyeli
Bir hafta bir gün ve bir gece
Ey kalbim
Sen ne zorluklar geçirdin
Elbet bunları da geçirirsin
Belki vakit gerek
Ama emin ol sonunda hepsi de geçecek
Aşkın yokluğunu kanıtlar nitelikte
Bana bakan sönük birer yıldız gözlerin
Eskidendi, yalnız onlar aydınlatırdı evrenimi
Kim bilir ben şimdi hangi zaman ettiğin duanın kabulüyüm
Seni en seven ve köpekler gibi sadık
Sevilmenin de bir tadı varmış
Karşılaştığımız o ilk bakışta,
Gözlerimde yankılandı sanki
Uzaklardan gelen bir melodi.
Bir an sustum, anladım ki
Sessizlik bile sana dair.
Sonbaharda bir yaprak döküldü
Düştüğünde beti benzi sararmış, ölmüştü
Cenazesini kıldılar geride kalanlar
Rüzgar mezarını kazdı yaprağın
İnsanlar üstünü örttü.
Adımı sordular, karıştırdım
Önüme acı koydular, yudumladım
Bı şey diyemedim, kaldım
Yutkundum, bakındım, sustum
Düşündüm, geriye döndüm
Düştüm, döküldüm, dürüldüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!