Paltomu içimdeki sessizliğe bir yorgan gibi Geçirsem sırtıma kanatlanıp gitmek istesem.
Bir şeyler fısıldasam gecenin koynuna, usulca, Aya, yıldızlara, o kayıp cümlelerime.
Hatta beni bağrına basan, yoldaşlarım olan,
Açık havada uyuyan sokak kedi ve köpeklerine.
Onlara yağmurun dilinden anlatsam seni belki, Havadan, sudan, düşen her yapraktan bahsetsem. Dinleseler beni, gözleriyle, yüreklerinin karanlık ışıltısıyla,
Gözlerimin önüne geliyordun
Saçların kahveydi
Mum gibi bir halin vardı
Yaklaşıyordun
Kalbim benzime bulanmış izliyordu
Az yaklaşsan yanacaktım
Seni öyle derin, öyle amansız özledim...
Gözlerinin gözlerime değdiği o miladı,
Zamanı bir kum saati gibi, tane tane akıtarak
Ve bu sağır geceyi de eklersem üzerine yokluğunun;
Tam bir hafta, bir gün... Ve uykusuz bir gece ediyor.
Yakından duymasam da nefesini, sesini...
Ey kalbim
Sen ne zorluklar geçirdin
Elbet bunları da geçirirsin
Belki vakit gerek
Ama emin ol sonunda hepsi de geçecek
Aşkın yokluğunu kanıtlar nitelikte
Bana bakan sönük birer yıldız gözlerin
Eskidendi, yalnız onlar aydınlatırdı evrenimi
Kim bilir ben şimdi hangi zaman ettiğin duanın kabulüyüm
Seni en seven ve köpekler gibi sadık
Sevilmenin de bir tadı varmış
Karşılaştığımız o ilk bakışta,
Gözlerimde yankılandı sanki
Uzaklardan gelen bir melodi.
Bir an sustum, anladım ki
Sessizlik bile sana dair.
Düştü dalından o yaprak, sarardı benzi, soldu,
Bir nefeslik ömrü bitti, vakit akşamı buldu.
Ne bir sala okundu, ne duyuldu bir seda,
Rüzgâr, o eski dostu, fısıldadı bir veda.
Kazarken mezarını rüzgâr ıslık çalarak,
Örttü üstünü yavaşça, diğer ölü yaprak.
Adımı sordular, karıştırdım
Önüme acı koydular, yudumladım
Bı şey diyemedim, kaldım
Yutkundum, bakındım, sustum
Düşündüm, geriye döndüm
Düştüm, döküldüm, dürüldüm
Yağmurlar yalnızca benim üzerime yağıyor
Güneş sıcaklığını çekmiş tüm vücudumdan
Ücra bir köyde unutulmuşum
Rüzgarlar beni öylece savurmuş
Nereye yolcuyum bilen yok ben dahil
-
Artoman Mariposa
Tüm YorumlarYenilerini beklemedeyiz sayın Virata..