sürmenaj imgeler küfrediyor yazdıklarıma
fakat vazgeçmeden işgal etmek senin beyin hücrelerini
ahh işte bu tutku,çıkarıyor bedenimde 3.dünya savaşını
ötenazi devlet tarafından parmaklarımdan alınmış bir haktı
cümlelerime
müttefiklerim,onların mürekkebi çoktan bitti
göt cebinde sakladığı sustalıyı çekecek hayat,herkes susacak o vakit,susmak dediğimiz kendimize koşar adım gidişimiz ..
via vigilandum
ruhumun keşmekeşi,kelimelerimin tek çocuklu şımarık düşeşi
farkındalığın acısını bir kenti yakarak dindiren bu senfoni suskunluğu
tanrım lütfen şiirleri sensiz bırak
ateist yağmurlar yağsın tüm anlamsız sözlüklere
tüm anlamların,anlamsızlığın uçurumundan düştüğü
ve ruhu bakire kadınların öğrettiğim tüm silahları bedenimde
hayata terbiye dersi veren dudakların küfrü kıyamettir
ve delikanlı bir güneşin altında doğurur anneler babaları
ben terbiye dersinden alttan alıyorum tüm derslerimi
üste çıkmam içten bile değilken
sevişmelerimin ortasında,kapı çalıyorsa
eşit ağırlıktaki tüm fahişelerin branş dersi
tedavisi olmayan bir kitabı imzalamak gibi
kanamaya mahkum bir kadını sevmek
ölmeye meyilli bir çocuğu doğurmak gibi
omuzlarına ibadet ettiğim bu sancılı gerçek
o an işte tam o an
öpsem seni saçlarından
senin gözlerin kapanır geceye..benim dünyam kararır..senin gözlerin kapanır....tek perdelik bir tiyatro sahnesi intihar eder gözlerimde....
via vigilandum
günahlarını beynimin en ücra köşelerinde gizle,ve ihbar et beni tanrıya
deşifre et sol yanımdaki mülteci kelimeleri kaçırdığım gizli geçitlerimi
ve cehennemde yak tenimin muhalif çizgilerini,halkçı yalnızlığın sırat köprüsünden
geçsin ayakların,düşmez bunca esaretin namus bildiği intihar senaryosundan
bir satır bile aşağıya,köleliğin kaldırıldığı gözlerinden içir bana özsuyun zehrini
ücra sokaklarıma yardım ve yataklık yap,yatacak yeri olmayan kelimelerimin putlarını yık,ve hiçliğin herşey olduğu kentlerin rüzgarını,annenin çeyiz sandığından çıkar,sen olmayı becer,becerilen sensizliğimin kelime yataklarında
bir nehir tersinden kalkar
sigarasını cehennem ateşiyle yakan kadınları
sevdim
ve
balıkların hafızası,fil hafızası ile yarışırdı
kelebeğin ömrü uzadı,kadın yüzyıl yaşadı
tenimde, öldürdüğüm kadınların otopsi raporu gözlerim
dilimin adet kanamaları sızarken her yana
kadın sen hangi günahtan peydahladın beni
başka tenlerde başka adamları başka kadınları öldüren
fahişe ruhların son temsilcisi olan bedenlerimizde
mabedimizde kaybolan ruhların
ve gece, tüm ölümleri ilçeyken il yapabilecek artık
ne mutlu çocukluğumuza
tırnak aramızda biriktirdiğimiz bunca yalnızlığın
bi önsözü olmalı diyorum,yoksa yakılan bunca kitap bedeni
ne işe yarardı ki..?
kimliğini yitirdi bir halk,ve gazetelerde manşettir şimdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!