Via Vigilandum Şiirleri - Şair Via Vigil ...

senden bir yazı düşürmek istiyorum gözlerimden yeryüzüne
okuma
etnik bir soykırımdan kaçan kelimelerin kabilesini kurtarmak için tasarlanmıştı gözleri,fakat azınlık diye birşey yoktu,yeryüzüne sancıyla doğan her insan azınlık olamayacak kadar çoktu,bu yalnızca devletle işbirliği yapan imgelerin yalanıydı,sonra sabaha kadar seviştiğimizi anımsadım,unuttuğum birşey yok değilmi?diye sordu sabah kalktığında,yok dedim sadece bir organ bağışı gibi ,gözlerini yatağıma bırakıp gitti
sevişmemiz bir komplo teorisi olarak yerini aldı kayıtlarda,
ben kayıtdışı sevişmeler düşledim,tutanaklarda adı geçmeyen kadınları sevdim,tekel büfeleri benim için en çok cuma geceleri makbuldü,ve 80 ihtilalinin bununla bir ilgisi yoktu,terkettim onu, çok kadını terk etmişliğim vardı,ama masumiyetimin yegane kanıtı,ruhlarında bıraktığım spermin, küçük bir kız çocuğu olarak yeryüzüne gelmek için attığı çığlıklarda gizliydi, freud psikanalizi çocuk yurdundan evlat edinmişti,şimdi yatağımın iz bırakmadan altımdan kayıp gittiği ütopik gezegenden,alkolün beynime bağışladığı insani duygularımla yazıyorum tarihimi, ve kötü yazıyorum,kelimeler hala beni bir kitap yazmamam için ikna etmeye çalışıyor,bu kadar yaşanmışlıkla bir tek kelimeye hükmetmek zor geliyor ruhumun mahremine,belki insanın odasından çıkarken kapıyı kapatıp sokağa adım attığında kendini hiç olmayan birine ihanet ederken bulduğu zamanlar vardı,ortadoğunun daha batının fahişesi olmadığı zamanlardı ve ben ütopik bir romanın estetik ameliyatla şiirlere öykünen yüzünde farklı bir kimlikle yaşıyordum,varlığım emperyalizm için bir komplo teorisiydi.kelimelerim kötü adam olmayı göze alacak kadar aşıktı hiçliğine,babasız büyüyen adamlardan diktatör şiirler üretiyordu kadınlar,ve ihanetin en cezbedici saatleriydi,beyin hücrelerindeki boşluk hissi,sevgisiz,aşksız geçen ömürler tenime zaman ayarlı bombalar bağlıyor şimdi,ve intikamını kelimelerimden alan kadınlar yaratıyorum çamurdan,gezegenin yedi harikasından biriydi ayak bilekleri,ve ben hiçbir kadını asla şiir yazmadığıma inandıramıyordum,bu lanetin üzerime yapışkan bir sıvı ile sıkıca kenetlendiği ahir zamanlardan biriydi,geçmişimin karşımdaki emperyalist kadının yağmacı egosundan kaçmaya çalıştığı sıradan bir zamanın herhangi bir
anıydı,çocuk parklarının tapınak olarak kabul edilmesine dair verdiğim yasa teklifi oy azınlığı ile reddedildi,dağa çıkmayı kafasına koymuş her roman biraz ince memede öykünürken,darağacında üç fidanı astı dudakları,ve kırmızıydı tetiği çeken parmak uçları,edebiyatı siyasete alet edecek kadar laik, politik gözleri vardı,ve ben ne zaman doğunun ücra bir köşesinde doğsam yeniden öldürebiecek kadar sömürgeci saçları vardı,güneşin doğacağı yönü tayin edemediği yerde derin devletin bile müdahale edemediği faili belli cinayetierin haklı bulunduğu gizli mağaradır omuz çukurun,yüreğimin bilinmeyen toplu mezarlarını deşifre edeceğim bu yokoluşumun imparatorluk elçisi olsada,hadi çocukluğunun şizofren yaralarını devlet sırrı diyerek gizleme artık,itiraf et,ben senin parmakları yakılan çocukluk anılarının tarih yazanın,. biliyorum asla memnun olmadın,ve yedi milyar insan memnun olmayacak varlığımdan.ahh kadın solunum cihazına bağlandı şimdi kelimelerim,ruhum işgal altında,fişini çek artık soluğumdan çıkan cümlelerin, geç kalacaksın

farkındalık tehlikeli sularda dibini bilmediğin yerlere inmektir dedi bilge adam
sen neden bilgesin dedim,sustu,cehalet mutlulukmudur gerçekten
oysa susmak bazen bir erdem,bazen acizlik bu maviliğini yitirmiş okyanus ortasında
bu gece bana gel,
sigaram yanık...parmaklarım hareket halinde sanki adını senden alan bir meydanın ortasında gösteri yapacak gibiler, kalbim bakıyor gözlerine.....ama yeryüzünde çok fazla kadın var yalnızca bir tanesi yok....bu gerçeklik beni bir seri katilde yapabilir bir peygamberde ama hiçbir şey senin olmadığın gerçeğini değiştirmeyecek.....şimdi öyle bir çağ yaşıyorum ki dedi bilge adam bir peygamberle bir seri katil arasındaki farkı çözemiyorum inan bana peki sen kimsin bir seri katil mi yoksa bir peygamber mi...? hiçbir peygamber bir tiyatro sahnesine kan akıtmak için çıkmazdı oysa......
via vigilandum

kendini kimliği ile kandırmış bir kadının
işlemesi muhtemel bir cinayetin içinde geçti adım
gözleri neresinden bakarsan bak sicili bozuk bir silah
üstelik balistik raporu örtbas edilmiş
kelimelerin casusu olmayı göze alan gözleri vardı
ve hiçbir aşk saat 12 den sonra evrimleyeşmeyecek

tuvalet kağıdına yazılan kelimelerin idrar tahlili yanıltıcıdır
ve bunu tüm hastahaneler bilir,
bir sigaranın ince gövdesine çizilen her resim fludur
bu gerçeği sevdiğimiz kadınlar bilir
gecenin bir vakti açılan her şarabın kafa kağıdı yanıltır
bunu hiçbir nüfus müdürlüğü bilmez

kızıl saçları antik dönemin tüm tanrılarına şirk koşan
iç'li geçmiş zaman kipinde yaşamaktan yorgun
kendi bedeninde tutsak,içsel çığlıkları kendinden derin
kasıklarında yeryüzünü çarmıha germiş
bir kadının istemsiz ten sürçmesi ile kızıla boyandı
kendi tragedyasından yorgun ruhum

bir şiire başlarken duyduğum acı
tanrıya şirk koşan bir kadının rahminden
çığlık çığlığa kızıla boyanmış bir acınının senfonisinde
doğurduğu bir coğrafyanın acısı gibi
yazarken kanayan, kanarken
kan(a)rayan bir cesedin otopsi uğraşı

şiveli saçlarından,kitap yazmak 21.yüzyılın icadıyken
dilimin yatağında peygamberliğini ilan eden bir orospu uyuyor şimdi
sokak çocuğunun gözlerine inen bir vahiy intihar ediyor
on iki havarinin,bilgisi yok parmaklarının soyağacından
iğne atsan, yerçekimine isyan eden bu ıssızlıkta
hammaddesi tütün den kağıdın

hazırlanın,gecenin en temiz çöplüğüne giriyoruz
akrep yelkovanın en mahrem yerlerine girme çabasında
geceden sağ çıkabilenler,tümörünü odalarının en kutsal köşesine bıraksınlar
metalden yapılmış bir tek eşya kalmasın üzerimizde
tüm dedektörler cinayet mahaline doğru yola çıksın
sikik alışveriş merkezleri,yaşadığım kentin merkezi olamayacaklar

beni suçlarımdan öpme sakın,
kanaması durmadı daha dudaklarındaki cinayetin
şiirleri devlet yanlısı kısır silahların yaktığı gezegenlerin
doğurgan namlularına öykünürken şair dölleri
kalemine prezervatif takmış salon adamlarının
ellerinden alınsın ucu dünyaya girmeyen kelimeler

anamdan doğan tüm bebeklerin kafası kazındı
ve dünya boyattı saçlarını kızıla
sen doğmamıştın o zaman daha
silahın namlusundan emzik yapardı kadın
ve sen bir ben daha doğururdun saçlarından
dünyada hayat arıyordu nefesim