Via Vigilandum Şiirleri - Şair Via Vigil ...

..geçmişin için çok geç, düşlerinden sabun yapacaklar, yazdığım her kelime istenmeyen ırkın son temsilcisidir,
bir soykırıma neden olacak gözlerin,başka ülkelere rest çekmeyi bırak, odamın mahrem köşesi yok anla,kilt vurmadım savaş sonrası ele geçirdiğim hiçbir ganimete, içindeki nesli tükenmekte olan aç hayvanı korumaya al doğal bir insanat bahçesi oluşturulmalı bu sözlük kerhanesinde, iddia ediyorum deşifre olmuş tüm genelevler birer kilisedir, bir rahibenin kasıkları kayıtsız kalamaz kelimelere, saç tellerinden başlayacak yeryüzünün uçurumu,anne ne olur söyle yasak kitapları saklayabilirmiyim odamın dip köşesinde.
via vigilandum

odamın yeryüzü bu, coğrafyası bir katilin ayak izleri ile dolu belki
odada tehlike anında kurtarılacak birşey yok
hepsini yazılarıma meze yaptım
güven veren bir yatağın başucundaki posterin kederi,
şeytanın bir melekle sevişmesinden doğan acının en saf halidir
odamın zeminine kapaklanıp yüzüstü düşen bir kadının

belkide herkesin ölüler koleksiyonu vardır
kimse arka bahçesini deşifre etmek istemez
3 5 nöbetinde hakikat yaşamın göt cebinde gizliydi
ki tüm gizler cezbeder özenle sakladığın karakutunu
hadi soyun kendinden
içindeki cehennem mutluluk oyunları oynadı sana

orospulaşmış azrailin can almadaki ustalığı
yeryüzünün kendi doğasından aykırı anlamlara
sürüklendiği yerde
katledildi ethemin ali ismailim berkinim
cesedimi bulamadı sahiplerim
kaf dağının ardı bir aysbergin görünmeyen yüzüne kaçtı

organlarımı bağışladım geceye
kutsal kitaplar yitirdi yolunu
ve din'den adamlar
dün'den kalma kör bıçaklarını
salladılar hecelerime
organik hüzünlerin

kızıla boyanmış kadınlar )

kentin en orospu köşelerinde, intihar süsü verilmiş şiirlerden
ve seri katillerin adım adım dolaştığı izbe sokaklardan geçiyorum
ortaçağdan kalma aforoz edilmiş bir kadının çığlık çığlığa
bakan gözleri değiyor, içimin karanlık ve dipsiz dehlizlerine

kötü yola düsen siirlerin günah çıkarmaya tenezzül etmediği gecelerden geliyorum
özür dilemiyorum katlettiğim hiçbir kelime için
ve af dilemiyorum hiçbir kiliseden,camiiden sinagoglardan
günahlarımı çamasır makinesinde yıkadı annem kimse görmedi
tüm cümlelerim örtbas edildi kimliksiz kentlerin sokaklarında
doğa nın benden hamile kaldığını söylüyorlar tüm mevsimlerim örtbas

artık ötenazi isteyecek bir halk
iyileşmeyecek yaralarını bir veba ya kurban veren
ve ötenazi için yalvaran kalabalıkların
celladına duyduğu hastalıklı ve korkunç aşkından
ucube bir ölüm doğdu şimdi
hane olmayı beceremeyen bir hasta hanenin

ben seni ölürkende seviyorum dedi adam
savaşın ortasında,gözlerim,gebe bırakırken gözlerini
bir silahın namlusundan çıkarken sancıyla mermi
ve son nefesini verirken çocuk....oyuncağının kanaması gelmişti,
çocuk parkları,asgari ücretin hükmü altında verirken nefesini
suni teneffüs saatlerinde,beyin hücreleri,kendini deneysel bir bilimsel çabaya kurban verdiler.

pandoranın kilitli kutusundan yazıyoruz hayatı
dışarı çıkmaya alabildiğine istekli,tutkulu ama
içeride kalmaya alabildiğine meyilli
özgürlüğüne ölesiye düşkün
ama düş kuracak uzuvları kesilmiş
yoğun bir bakım odasının kapıları