Via Vigilandum Şiirleri - Şair Via Vigil ...

ülkem,senin bedeninde kılmadığım namazın
kaza süsü verilmiş intiharlarında ölüyorum şimdi
suskunluğa borçluyum tüm kalabalık kelimelerimi
ateist yağmurların duasına çıkıyoruz birlikte
avuçlarındaki çizgileri kıskanır tüm haritalar
sonradan ödenmek üzere çalınmış düşler kuruyoruz birlikte

dilim, bilgisiz bir ülkenin krematoryumunda yakılan kitapların, toplu infaz tanıdığıdır,gözlerinden düşük yaptığın çocuğun,hiçbir dilde yok tercümesi,ve düşlerimizin arasına sıkıştırdığımız bir siyanür kapsülünden çare umuyoruz hiçbir yazar imzalamıyorken ellerimizdeki ayetsiz kitabı

via vigilandum

bir denizin üstünde sandalsız içki içen
uzun saçlarının, kalp spazmına rağmen
ve alkol tedavisinin tüm çabalarına
üzgünüz elimizden geleni döktük avuçlarına
fakat cevap vermedi tüm çabamıza diye
ağlayan doktorun,tıp bilimine inat

kronik bir hastalık gibiydi zaman
kentin sokaklarını saran bir düşman
tanrının elleri yoktu artık
ben onun bayram telaşınıda bilirim diyor
piç olmuş zaman
o da kirli bir savaşın ortasında yitirdi avuçiçlerini

gecenin bir yarısı kürtajla alınan her şiir
şiir diye yazılır sen diye okunur
milyonlarca spermin sıra beklemeden
beynime hücum ettiği saatlerde
yağmalanan her dize gebe kaldığım
her sarhoş kelime zamanını beklemeden

küfrün dilimde kutsal bir vaaza dönüştüğü zamanın altın çağı bu
inkar etme tüm bedenini saran gerçeği,gerçek,ütopyaların seri katili
akrebin intiharı ateşin ortasında kalmaktı,ve akrep yelkovanın peşinden koşardı
platonik bir aşkın acı meyvesi tarihin ilk kadın kurbanıdır eyy okuyan
yazılan şiirin kanı ile yoğrulmamışsa bu boktan filmin savaş sahnesi
bir daha hiçbir kadın regl olmasın yeterince kan gördü dilin kemiği

..............
isimsiz kimliğim benim lila'm
kutsal varlığım,dinsiz inancım lila
avuçiçlerindeki çizgidedir yolum
avuç içlerinden öpüyorum
karşılıksız intihar planlarım

ve tanrı geç kaldıysa bir daha ki sevişmeye lila
ben adımın her harfini bağışlarım bakışındaki cennete
cehenneme yetişmek zorunda olan bir zebanidir zaman
sen ki mahşer yerini intiharın son celsesinden kurtaran
elleri fıratın üstüne yol olan kadın
yüzünün deltasında kayboldu suretim

hangi çağın karanlığından döllendi düşlerin
kısır sancıların neden..?loresima
yüzünü daha çizmedim tuvalin üstüne
gözlerini daha ödünç almadım silahıma
kendisinden başka hiçbir sayıya bölünemeyen
ve suni sancılarını elindeki çakmakla tetikleyen gözlerin vardı

ahh lou salome senin tenine dokunamadığım için bunca savaşı çıkardım ben diyecek kadar delikanlı bir nietzche dolaşıyor içimde .....çocuklar senin teninde öldü ahh lou salome ne katle ferman bir orospuydun sen itiraf edebiliyormusun çığlık atarak....hayır..o halde sus,sus ki geceye kan bulaşmasın .....

via vigilandum