Veli Pan Şiirleri - Şair Veli Pan

Atakaöy E1- 3 Apartmanı
Görevli Hüsamettin eşi ve iki bebesi
Sanki yöneticinin hepsi kölesi
Yöneticinin hiç yok dini imanı

Hüsamettin efendi bahçeye

Başımı alıp gitmeyi yeni dostlar bulmayı
Tabiatla dost olmayı
Sevgi dolu yerler görmeyi
Çok özledim

Çekip gitmeli bir elimde valiz bir elimde sazım

Nasıl şey bu
İnsanın aklını baştan alan
Her gün bakmak için can atılan
Resimdeki bir göz

Mahsun mu mahsun

Son günlerde yoksun ortalarda darıldım sana
Aramaz oldun sevdiğim kırıldım sana
Bir selam da yollayamaz olmuşsun üzüldüm sana
Çok sevdiğini söylerdin hani nerde?

Şimdi anlıyorum ki hiç sevmemişsin beni

Bir göz ile tanıdım seni
Bu yaşımda tarumar ettin beni
Neden hiç fark etmedim seni
Aklımı başımdan aldın İç Anadolu güzeli

Güzellini almış İlinden

Anlatılmaz bir şehir İzmir
1990 yılı Eylül ayı tanıdım seni
Ah yaşım ah garip başım
Önce tanımalıydım İzmir’i hem de seni

Anlatılırdı hep İzmir’in güzeli

Bu böyle gitmez bilesin güzelim
Sanma ki hep böyle olacak
Hakaret sinir kovmalar seveni içten yakacak
Sanma ki hep böyle olacak

Çevrendeki sahte dünyalar seninle sanma

Sanmıştım ki sen benim son durağım
Çekip gittin habersiz yandı yüreğim
Şimdi senden çok uzağım
Sanmıştım ki sen benim son durağım

Şimdi bu sözlerim kar etmez

Ayrılırken o bakışı
o gözlerdeki hüznü
Seven unutur mu?
Yıllar geçti unuttum mu sandın

Daha dün gibi

Son günlerde bir hal oldu gönlüme
Şarkılar türküler gelmez oldu dilime
Bir gariplik görüyorum kendimde
Gözlerim takılı kalıyor yerdeki kilime
Kilimdeki nakışları süzüyorum kendimce
Düşünüyorum sessizce