Veli Pan Şiirleri - Şair Veli Pan

Geldi Aralık ayı sonbahar bitik
Başladı kış mevsimi ay Aralık
Bu ayda başlamıştı kırgınlık
Yaşıyorum sensiz içim buruk
Ruhumda bir darlık
Yediğim içtiğim tadımlık

Yaz diyorsun bir şiirde bana
Yazmak istiyorum ama
Anlatacak kelimeler arıyorum
Duygularımı hissettirmek için sana
Öyle kelimeler bulmalıyım ki
Ne bir eksik ne bir fazla

Bu sabah başka gördüm kendimi aynada
Ne zaman ağardı bu saçlar benzim solmada
Daha dün gibi nasıl canlı bakardım dünyaya
Anlımda oluşan çizgiler gözükür oldu bana
Konuşmaya başladım aynadaki adamla
Arkadaş seni bu hala sokanı anlatsana

Azalıyorsun güzelim azalıyorsun
Anılar birer birer gidiyor aklımdan
Özletip yalvartmaksa amacın
Yanılıyorsun
Çevremi seyrediyorum
Sensiz de varmış başka bir dünya

Çalışır durmadan
Hiç mi yorulmazsın be adam
Sabah gidersin evden
Terin çıkmış sırtından
Bitkin gelirsin eve akşamdan
Ne iş yerinde ne de evde

Eski günler düştü aklıma
Erken kalktım eskisi gibi düştüm yollara
Metrobüs ve tramvayla vardım
Eminönü meydanına
İlk uğrak yerim Şubem Bakçekapıya
Şube dönmüştü viraneye

Bugünde çok değişik bakmışsın
Vurgunum sana
Profilin her halinle harika
Gözlerin dudakların hep aklımda
Bu gün gördüm seni sanalda
Saçların gözlerin leblerin can almada

Avrupa-Amerika-Avustralya da
Herkes seni bilir
Asya ve Afrika kıtalarına
Pek tanınmazsın nedendir
Avrasya’daki ülkemde
Barış için kaç şiir yazıldı kim bilir

Bekle beni güzelim
Yeter ki ümidini kaybetme
Geleceğim bir gün elbette
Bir top gül elimde
Yeter ki sevgini eksiltme
Anlatacağım

Düşünceliyim son günlerde
Günlerim geçiyor bin türlü dertlerle
Sormuyorsun bu adam ne hallerde
Bunca dertler arasında aklım yine sende
Sen aklıma düşünce unutuluyor dertler bir nebze
Oysa bir bilsen halimi üzülürsün belki de