Veli Pan Şiirleri - Şair Veli Pan

Dışarda bahara uyanmış ağaçlar
Dallarında bir başka ötüyor kuşlar
Hep coştururdu beni bu havalar
Dışarda bahar gönlümde yar
Ötün kuşlar ötün işte çiçekli ağaçlar
İmreniyorum size kuşlar

Diyorum özlemedim seni
Özlemek arkadaş işi
Arzuluyorum seni
Hissetmek dokunmak istiyorum tenini
Şimdi yanı başımda bulsam
Seyretsem gözlerini

Bensiz bu kaçıncı doğum günün
Yine gelemiyorum gülüm
Çok üzgünüm
Bağlı hem elim hem kolum
Hep derdim
Senden anca ayırır beni ölüm

Doğumun ilk nefesiyle, serüven başlar
Bir bebek gözlerini dünyaya açar
Annesinin kollarında sevgiyle büyür
İlk adımları atar, düşer, kalkar

Her bahar düşer cemreler dünyaya
Isıtır havayı suyu toprağı da
Sende bir bahar günü düştün gönül bağıma
O yüzden dördüncü cemre derim sana
O günden beri
Sabırsızlıkla beklerim cemreleri her baharda

Sordun mu hiç kendine
Dost nedir kime denir dost diye
Zor gününde düşünmeden koştunsa birine
Nedenini sorgulamadan uzattınsa elini de
Üzüntüsünü de sevincini de hissettinse kalbinde
Bir gün zora düştüğünde

Bir telefon aldım bugün çok uzaklardan
Okumuş şiirlerimi kaygılanmış o an
Hiç değişmemiş o tatlı sesi dedi canım nen var
Açıkladım sorunumu rahatladı biran
Onun için önemli olduğumu anlattı ayan beyan
Ne zaman daralsa yüreğim beni ferahlatırsın güzel bayan

Üzüntülü ve dalgınsın yine
Başın iki elin arasında bakarsın yere
Seni görmek için geldim hanene
Söyle dostum bu hal niye
Darmadağın olmuş saçların
Kaç gündür tarak değmemiş belli ki zülfüne

Tek düze geçiyor günlerim
Gün geçtikçe artıyor dertlerim
Hatırımı sormaz oldu dostum
Üzgünüm üzgün
Düşünüyorum, çıkmıyor aklımdan gençliğim
Nerede günlere sığmayan yaşantım

Düşümde gördüm dün gece seni
Gülüyordun hınzırca estiriyordun kahkaha seli
Düş de olsa güldürüyordun hınzır beni
Anladım ki senmişsin ruhumun neşesi
İnan çok seviyorum çılgın seni
Ne olur düş de olsa artır ziyaretleri