Veli Pan Şiirleri - Şair Veli Pan

Sormuşsun kaç gündür yok diye
Dertliyim dostum derdimi getiremem dile
Günlerim geçiyor arıyorum derdime çare
Telefonum hep açık ve kayıtlı sende
Bir telefon bir mesajla sorsaydın neredesin diye
Dostum yok sende vefa bende dert ve çile

Nedir bu telaşın ne bu acelen
Geldiğinden beri huzursuzsun
Sanki gitmek için can atıyorsun
Kaç senedir bekledim seni
Heba edeceğimi sanıyorsun
Bu anı

Dışarda bahara uyanmış ağaçlar
Dallarında bir başka ötüyor kuşlar
Hep coştururdu beni bu havalar
Dışarda bahar gönlümde yar
Ötün kuşlar ötün işte çiçekli ağaçlar
İmreniyorum size kuşlar

Diyorum özlemedim seni
Özlemek arkadaş işi
Arzuluyorum seni
Hissetmek dokunmak istiyorum tenini
Şimdi yanı başımda bulsam
Seyretsem gözlerini

Bensiz bu kaçıncı doğum günün
Yine gelemiyorum gülüm
Çok üzgünüm
Bağlı hem elim hem kolum
Hep derdim
Senden anca ayırır beni ölüm

Doğumun ilk nefesiyle, serüven başlar
Bir bebek gözlerini dünyaya açar
Annesinin kollarında sevgiyle büyür
İlk adımları atar, düşer, kalkar

Her bahar düşer cemreler dünyaya
Isıtır havayı suyu toprağı da
Sende bir bahar günü düştün gönül bağıma
O yüzden dördüncü cemre derim sana
O günden beri
Sabırsızlıkla beklerim cemreleri her baharda

Sordun mu hiç kendine
Dost nedir kime denir dost diye
Zor gününde düşünmeden koştunsa birine
Nedenini sorgulamadan uzattınsa elini de
Üzüntüsünü de sevincini de hissettinse kalbinde
Bir gün zora düştüğünde

Bir telefon aldım bugün çok uzaklardan
Okumuş şiirlerimi kaygılanmış o an
Hiç değişmemiş o tatlı sesi dedi canım nen var
Açıkladım sorunumu rahatladı biran
Onun için önemli olduğumu anlattı ayan beyan
Ne zaman daralsa yüreğim beni ferahlatırsın güzel bayan

Dostlarım hep dünü anar, dertlenir, ağlar gideriz
Bugünü görmez gözlerimiz, eskiye bağlar gideriz
Ne baharın tazeliğini, ne de yazın sıcaklığını yaşamaz
Hep bir hüzün içinde, eskinin özlemi çağlar gideriz
Yıllar su gibi akıyor, zamana kim dur diyebilmiş ki?
Gönül dünü isterse, geçmişi özleyen yarın gülebilmiş mi?