yüzünün deryasında yüzmek
yüzünden hayallere düşmek
zaman tünelinde gidip gelmek
istemek can yüreğim istemek
bulutsu en uçkun düşlerde
Binamın içinde dolaşıp duran
Bu ayak sesleri de ne
Gece gece, bir parıltı
Uyandırır güneşten
Yaldızlı kış üşümesinde
Buz tutmuş dalları
Ben hep bir çocuğum..
Nice kanamış nice kanatılmış nice karanlık vurgun mavilerden yoksun olsamda
Yirmi birinden bir gün almış her mevsimde bahar sevinçleriyle
Saçlar aklandığına bakmayın vurdu bu sevda kaşlarada
nefes aldigimiz yasam kosusunda
bilmenin mutlulugu sende yanmakti
karam rotasiz sensiz bir limanda
agir aksak isleyen kör zamandi
bilmeden çalinirdi sarkimiz
Kesti günü ortasından hırçın bir dalga
Yangınları yüklü bulut savruldu rüzgarda
Güneş söylüyor şarkımızı yitiklerin koyunda
Sevda şarkıları hüzne çalmasın bir daha..
*** ***
Küçük adamın küçük umutları vardı
Simit arabası onun yaşam kaynağı idi
Bir gece onuda umutlarınıda yaktılar
O an yaşam bitti küçük adam için
Oysa çok şeymi idi istediği
Gören derki
Bir aşka vuran güneşsin
Her zamanki yerinde
Gün açımlarında beklenirken
Sevgi damlacıklarına düşen
Yüreğimi okşayan renklerinle
ne yüreksiz salınışlarda olmak
ne zaman ne mekânda
öylesine edilgen kılmak yaşamı
bölünmüş çatlayan tohumda açacak
her an yaşanarak acısı ağır bassa da
suskuların koylarında bilyelerim kayboldu
sancılı bir acı içindesin
gelişi bahar göverenim
hep güzellikleri yazmak istersin
yazamazsın
sancılar içinde tutuktur kalemin
öyle çağlayıp akamazsın
Bir şiirdi bizleri buluşturan
Düşünce duygu pınarlarımızın kaçaklarında
Oysa ne çok sevmiştim sizi
Bir bende bir ben bilerek
Neden yanıltınız beni
“Varlıklarımız varlıklarımıza hani delildi”..
Işıklar içinde uyu güzel insan. Seni unutmayacağız