Altmışındaydı Asiye Teyze,
Kocasını kaybedeli yıllar olmuştu.
Oğlu Çanakkale savaşında şehitti,
Torunu daha on beşinde,
Bıyıkları yeni terlemiş Yahya
Şimdi sırtını vermiştir Kocatepe’ye.
FİLİSTİN’DE ÇOCUK OLMAK
Filistin’de çocuk olmak
Çocuk olmamaktır
Makinelere karşı yüreğiyle çarpışıp
Korkular içinde korkusuz olmaktır
DOĞUŞ
İşte yeniden doğmak için
Bir umut daha çıktı yola
Senden bana doğru
İster tozlu yollara düşsün
DOST EDEBİYATI
Biliyorum sende aynı edebiyatı yapacaksın
Gelip bana dost felsefesini anlatacaksın
Şimdi bırak felsefeyi bir kenara da
Dostluğunla sinemdeki yaraların ne kadarını saracaksın
ELLERİN
Ellerin ah tutmaya bile kıyamadığım
O vefasız ellerin
Tutsam şu nasırlı, şu hoyrat ellerimle
Bir aslanın ağzında kıvranan yavru ceylan gibi
ÇOCUK OLMAK
Şimdi bir çocuk olmak isterdim
En tatlı çağında yaşamın
Tüm öğrenmelere aç
Sevgilere muhtaç.
BİR ACAYİP BEN
Senle yaşanan anılar
Bir kuşkanadına takılıp
Uçup gittiler beynimdeki yurtlarından
Ah! Unuttum derken seni
PİRUS ZAFERİ
Seninki işte bal gibi Pirus Zaferi
Sen yendin, ben yenildim de ne oldu ki
Bak “Gaurilo PRİNCİP” tek başına
Birinci Dünya Savaşı’nı başlattı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!