(Ersoy Bilgili’ye)
SEVDA
Makamsız bir özlemdir ellerde
Ölçüsüz bir şiirin uyağıdır hep
Bakışlarda ezgisi olmayan bir türküdür
SEN DOSTUMSUN
Sen bardağımdaki çayımın şekeri
Kadehimdeki şarabın yıllarısın
Sen göz bebeğimin iyilik pınarı
Sevgilim misin sen, dostum musun bilmem
SEVMEYECEKSEN
Beni sevmeyeceksen eğer
Bir daha gülüşünle vurma
Geçme sokağımdan asla
Dönüşte uğramayacaksan bana
SONSUZLUK
Sen bir sonsuzluksun
Ne başı belli ne sonu
Bu yol sen misin
Yoksa yolun sonu mu
(Attila İlhan’a)
AYRILIKLAR SEVDAYA DÂHİL DEĞİL
Bak, yanıldın usta bu defa!
Ne ayrılıklar sevdaya dâhil;
Ne de ayrılanlar hala sevgili.
bugün tahliye oldu bütün umutlar
yüreğime vurulmuş hasret pırangaları kırıldı
azad edildi tüm ayrılıklar
bügün gördüm seni
bayram yeri gözlerim
10.04.2012
DEMİR ATTIM
Dün gece sen düşlerin deryasında
Gök kuşağının yedi rengini ararken
Bir martı kanadında
Ya da bir yosun kokusunda
ÇELİŞKİ YUMAĞI
Nasıl bir şey ki bu böyle
Ne sevdiğin belli, ne sevmediğin
Bir türlü anlayamadım ne hissettiğini
Öyle bir hal aldı ki
DÜNYANIN APTALI
Sevdalara düşmek
Acı çekmekse eğer
En yücesini yaşadım
Sevdaların sende
DUR GİTME
Dur ne olur beni bırakıp da gitme
Özenme sende akıp giden nehirlere
Bırakma beni bir dağ gibi tek başıma
Prangalı ayaklarım düşemem peşine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!