Vedat Akdeniz Şiirleri - Şair Vedat Akdeniz

NE DERSİN

yat uzan dizime tel tel okşayayım saçlarını
ansızın bir tufan olup kopayım gözlerinin deltasında
bir çığ düşmüş gibi düşeyim yüreğinin ateşine
bir volkan olup patlayayım gönlünün ortasında

PİRUS ZAFERİ

Seninki işte bal gibi Pirus Zaferi
Sen yendin, ben yenildim de ne oldu ki
Bak “Gaurilo PRİNCİP” tek başına
Birinci Dünya Savaşı’nı başlattı

OZAN BEYİTLERİ

Yörük sevdalara düştüm
Taşıyamaz bu yükü hiçbir kervan

Seni gördüm alevlerde kaldım

HİÇBİR ŞEY

Bazen her şeydin, bazen hiçbir şeydim
Ne sevgi, ne dostluk ne de aşk
Yarattığımızın ismi yoktu belki,
Adı konmamıştı daha tarihte

HİÇİM

Yaşım kaç bilmiyorum
Kaç çağ devirdim
Şimdi hangi yüzyıldayım
Birçok nesne var tanımadığım

GÖZLERİN

Gözlerin, ateşin bir parçasıydı
Karanlık gecelerde bir yıldız
Gözlerin, cehennemin öbür adıydı
Varlığında yakıp kavuran

KARŞILAŞMA

Sevgisiz zamanların kesiştiği bir yerde
Karşılaştık senle ben
Bir şahin gibi baktın gözlerime
Pençelerinle kopardın yüreğimi dalından

VE

Ve bilmek;
Sevmediğini bilmek,
Kurşun gibi ağır.
Ve sevmek;

VEFASIZ

Ben imkânsız sevdaların peşinde
Düşünmeden harcarım şu gençliğimi
Sen vefasızlığın zirvesinde
Kan ağlatırsın eşi bulunmaz sevgime.

ŞAİR

Sende bu güzellik
Bende bu sevda acısı
Olduktan sonra
Sen hiç kafanı yorma