ANNEM İLE BABAM
Ben destansı bir aşk yaşayan adamın oğluyum
Bu yüzden ömrümde ençok babamı sevdim
Annemi herkesten ve her şeyden çok sevdiği için.
ANLIYORUM
Şimdi daha iyi anlıyorum
Dalgaların neden böyle durmadan
Acımasızca sahili dövüşünü
Akarsuyun alelacele bir yere koşuşunu
ANA
Bölsem tam ortasından ömrümü
Yarısı gurbettir şimdi
Ama her defasında sen
Uğurlarken beni
ARA NE OLUR
Baktığım her çehre, işittiğim her ses
Bana, seni andırıyor istemeden
Çalan her telefonu sensin diye bin bir umutla açıyorum
Sonra yine, yine hüsrana uğruyorum
AŞKTIR BUNUN ADI
Ya ben sana şiirler yazsam sayfalarca
Uyku tutmasa beni
Dönüp dursam sabaha kadar
Gittikçe arabeskleşsem
AYRILIK
Kaç yüzyıl var bilmem ki aramızda
Bakamıyor gözlerin gözlerime
Nehirler gelip
Uzanıp yatıveriyor aramıza.
BAĞ BOZAN SEVDAN
Ben ömrümde ilk defa senin için kıydım
gözlerime
Bir Pazar günü, oturup pencerenin dibine.
Şu küskün duvardaki kimsenin bilmek
BAŞKA ENGELLER VAR
Bir hüzünlü nağmede
Hasretin dolar cam kırığı gibi içime
Sana doğru yola çıkarım
Yalın ayak ne sarp yollar
SÖYLENMEZİ SÖYLEDİK
Yasa dışı bir sevda bizimkisi
Yasak bahçelerden çiçekler kopardık
Devriyeler bastı gece yarıları düşlerimizi
Kanayan yaralarımızı gözyaşlarımızla yıkadık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!