Vedat Akdeniz Şiirleri - Şair Vedat Akdeniz

ANNE

şimdi çocuk olsam yeniden
beni sırtına hopedip
yada kucağına alıp
usanmadan yine taşır mısın anne!

YAĞMUR

Bu yağmur hiç durmuyor
Ettiğim bütün yeminleri
Bozduruyor bana,
Sırılsıklam ıslanırken özlemler

Bağlamanın teline elimdeki mızrap değil
Kavalımın yanık sesi vursun
Yine bu türküler, bu ezgiler
Sevdanla birleşip yüreğimi kavursun

Duvardaki saatin sarkacına astım gönlümü

VAKTİNDEN ERKEN

İyi düşüncelerim şimdi intihara meyilli
Sevgilerinse idam sehpalarında, darağaçlarında
Vaktinden erken ölmeliyim ben
Bende güneş doğmadan

YARINLAR

Bana bir parça ışık ver
Sıyrılıp yüreğinden kopan
Kestane rengi gözlerinden
Bir damla umut ver yarına dair

YARINSIZLIĞIM

Bazı fikirler vardır düşünülmesi bile suç
Bazı duygular vardır hissedilmesi bile yasak
Ve ben seni suçlarla dolu yasak düşlerde sevdim
Seni sevmeyi düşündüm suçlandım

YOKSA

Güneş sana mı gidiyor
Sana mı gidiyor beni bırakıp
Sende gece olmuyor mu yoksa
Yıldızlarımı sen mi aldın böyle

SENSİZLİĞİN ERTESİ

Bugün günlerden sensizliğin ertesi
Daha dündü terk edip gidişin
Oysa kaç yıl geçmiş böyle
Ne çok zaman olmuş

14 ŞUBAT ŞİİRİ

Çocuklar ne olur
Beni de alın oyununuza
Yine yapayalnızım bakın
Bir sevgi gününde

AYLAK

ne gecelerin yargıcı olabildim
ne de gündüzlerin sahibi
geceleyin çalmazdı uykular kapımı
ve gitmek bilmezdi gözlerimden hayalin