Bir ah çeksem inim inim iniler hep dağlar
Dağlar, yüreğimi acıtır insafsız dağlar
Tutuşur için için, yanar, tüter bedenim
Oturmuş bir köşede, sessiz bir adam ağlar
Sensizliğe alışamamış bir adam ağlar
BABA
Keşke ben girseydim kara toprağa,
Sen yaşasaydın baba!
Yüreğimize kor ateşler düşürdün giderken…
Yaşamak, ayakta kalmak,
ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 29 Ekim 1943
Ölüm tarihi: 15 Ekim 1986
Kim ne bilir, ne anlar, ne hoca ne imamlar
ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi : 29 Ekim 1943
Ölüm tarihi : 15 Ekim 1986
Saçma sapan bir sevdaydı bizimkisi,
Önce deliler gibi sevdik birbirimizi,
Sonra hiç yoktan savaştık,
Gece saatin üçü, ben Hümeyra nöbetlerinde,
Sen, depderin uykunun, bilmem kaçıncı köşelerinde,
Senli anılarım gözümde canlanır, hayalinle konuşurum,
Kahrederim sensizliğe, yanar yanar tutuşurum.
Bir devir daimdir bu, her gece tekrarlanır,
Istırap içindedir ruhum, bir bir kurşunlanır,
Nazlı nazlı baktın, kalbimi yaktın,
Tatlı gülüşünle, içime aktın,
Seninle anlamlı, yeryüzü bir hoş,
Gönlüm seni sevdi, sıcacık baktın.
Yerin doldurulmaz, alemde teksin,
Görenler anlatmıştı,
Hem de ballandıra ballandıra.
Fıstık gibiymiş, adı Sultan’mış,
Nam-ı Ankara’yı değil, dünyayı sallamış.
O zamanlar çocuktum, gençtim.
Parayı denkleştirip, mekanına gittim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!