ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 20 Ekim 1943
Ölüm tarihi : 15 Ekim 1986
Hayalimde kalan sen, neşeli çocukluğum
Saçlarını savurarak, yalın ayak koşarak,
Beyazlar içinde, gelinliğini giymiş de,
İşte karşımda, salınarak geliyor bir güzel,
Caddelerdeki tüm trafik lambaları yeşil yansın,
Arabalar, yayalar oldukları yerde selama dursun,
Bu güzeli güzel yapan mimara selam olsun.
‘’Şey‘’ dediğiniz nedir ki,
Üç beş kelimeyle tarifi yapılsın,
Yok, bu öyle bir şey de değil,
Nasıl anlatılır ki?
Anlatılmasın sadece yaşansın,
Yaşanamasa da şiirler yazılsın.
Geçen hafta iki satır mektup yazmıştım,
Almışsın,
Satırlarıma “ iki gözüm” ile başlamıştım,
Cevabın tez geldi,
“Gözün kör olsun! “ yazmışsın,
“Güneşim, ayım,”demiştim,
Ben kaçamak bakışlarla,
Ok atardım gözlerine,
Gözlerin rest çekerdi her defasında,
Vurgun yiyen bir ben olurdum,
Bir ben yenilirdim sana,
Yüreğinde yaşattığın,
....Harput kalesinden bir çığlık yükselir,, alıcı kuşlar eşlik eder senfoniye...
Ilgıt ılgıt esen bahar yeliydi,
Ruhumda çağlayan aşkın seliydi,
Utangaçtı, ağzı vardı, dili yoktu,
Yetmişli yılların sonlarıydı,
Çat pat hatırlarım,
Yasakları o zamanlardan tanırım,
Her şey yasaktı, nefes almak dışında,
Evde odun kömür yoktu,
on birinde var yok
yaşıtları okula giderken
onun elinde mendil
bakışları İstanbul kadar soğuk
ayakları buz kesmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!