Gölgelerin arkasından geliyorum
Bir türlü kavuşamıyorum
Kapatmayın perdeleri
Akşamın karanlığında
Ellerimi ovuşturuyorum
Dışarının ayazında
Karanlık bir gece
Sessiz ve kimsesiz
Yağmur yağdı yağacak
Dilimde hep aynı hece
Ortalık süt liman
Hava buz gibi
Demir parmaklıklar ardındayım
Karanlık duvarlara bakıyorum
Gökyüzünden düşen yağmur damlalarını
İçimde hissediyorum
Kaç kere düşecek bir damla su
Burada yaşadımmı doğrusu
En küçük kardeşimdin
Canım ciğerimdin
Otuz yaşındaydın
Aramızdan ayrıldın
Seni gözlerim arar
Yanımdan hiç ayırmayın
Unutamam fidan boyunu
Seller gibi göz yaşlarım aksada
Uzaklara götürmeyin oğlumu
Fazla bir şeymi istiyorum dünyada
Güneşin doğuşuyla birlikte
Duvar diplerine dizilirdik
Annemizin verdiği bir parça ekmeği
Güneşe karşı birlikte yerdik
Ne günün uzunluğu ne gecenin kısalığı
Gözlerimi kapatsam
Beynimi kapatamıyorum
Düşüncelerimde gizliliğimi
Saklıyamıyorum
Neden korkuyorum
Korkuyu kim kaybetmiş
Tutturmuşsunuz bir türban
Aldı başını gidiyor kurban
Sonunda dökülüyor kan
Yapmayın etmeyin kırdırtmayın
Bu Cumhuriyet kolay gelmedi
Hani laleler güller
Her yer yeşiller
Memeleket özlemi var
Hayat mı belirler
Sadakatsizlikmi derler buna
Yanımdaydılar mutluydum
Yakınımdaydılar sevinçliydim
Hergün heran aklımdaydılar
Çünkü onları çok seviyorum
Ne zaman uzaklara baksam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!